Dla tych, którzy nie potrafią pogodzić się z odejściem psa..

Maciekkk

strata jest straszna, ból ogromny ale w sercu będzie na zawsze Kochany piesek..

Luna_s20

Lucjan

Witam. Jestem tu pierwszy raz....po prostu szukam sobie miejsca po stracie mojej ukochanej psiny....odeszła w wieku 12 lat w sobotę...po ciężkiej chorobie....przez 12 lat praktycznie 24 godz razem....i odeszła przy mnie....musiałem ( dziwne to słowo ) ją uśpić......miała raka, zaatakował stawy i łapki, nie mogła już prawie chodzić.....lekarz powiedział mi szczerze, że lepiej to zrobić dziś,bo to i tak kwestia max 30 dni, a psina będzie coraz bardziej cierpieć.....i dał jej zastrzyk, aby usnęła mocno...i po chwili zastrzyk ostateczny...pytał, czy wyjdę bo to nieciekawy widok, ale jakbym mógł - zostałem do końca, do ostatniego jej tchnienia, położyłem się przy niej na podłodze w gabinecie lekarza, przytuliłem.....i tak odeszła moja ukochana psina...przyjaciółka...członek mojej rodziny......nie wiem jak żyć...nie jem...nie funkcjonuje.....nie wiem co dalej....nie do opisania....płaczę cały czas.....i dodam, że jestem 32 letnim facetem....i płakałem tam u lekarza...ludzi w poczekalni było pełno, zwierząt także....ale nie ważne to dla mnie było....płakałem jak dziecko......a gdy moja przyjaciółka odchodziła w poczekalni zrobiło się nagle cicho,wszystkie szalejące tam psiaki nagle ucichły....jakby wiedziały...jakby chciały pożegnać "swoją siostrę".........nie wiem, jak żyć........................................

Cloe

Bardzo mi przykro. Strata najlepszego przyjaciela jest bolesna. Trzymaj się cieplutko.

Atha

To dobrze o tobie świadczy, nie trzeba sie wstydzić łez. Teraz mało kto jest w ogóle wstanie się wzruszyć. Do była mądra decyzja. Przyjaciołom nie wolno dać cierpieć, nawet jeśli nas to boli...

kopytko17

Po stracie swojego ukochanego pieska (murzynka:)) w styczniu zeszłego roku, chciałem adoptować innego ale jakoś tak się stało, że do dziś nie mam psa ale za to mam nadal dwa koty, które chyba wypelniają trochę to pustkę po Murzynku...

Ann Lxmmxrt

j.w. brać od razu następnego? czy przeczekać?

Allamaris

Sądzę, że to sprawa indywidualna i nie ma tu jakiegoś schematu postępowania.
To powinna być nasza decyzja, czy bierzemy następnego psa, a nie z góry narzucona, inaczej będzie to złe rozwiązanie nie tylko dla nas ale i dla nowego psa.

Tuśka

Dokładnie, to jest jedna z tych sytuacji, kiedy trzeba posłuchać serca.

Suvi

Po stracie psa...
Bardzo ciężko jest sobie z tym wszystkim poradzić. Ale mimo iż kochałam Charliego, to wiem, że bez psa nie potrafiłabym żyć. Chcę kupić nowego czworonoga kiedyś, w przyszłości i chociaż nie będzie to Charlie i nic mi go nie zastąpi, to wiem, że jednak będzie to mój przyjaciel i z czasem stanie się ukochanym psem. Po prostu mimo straty nie można się załamać, trzeba iść dalej. I bynajmniej nie oznacza to, że nie kochałam i nie szanowałam mojego psa. Przynajmniej takie są moje poglądy na ten temat.

Atha

To nie te czasy, kiedy obowiązywał "dobrze widziany okres żałoby", w dodatku to było po mężu, nie psie Wink

Wszystko zależy od okoliczności, charakteru człowieka i wielu innych czynników. Kiedy mi pod samochód wpadł kot (czego nadal nie jestem pewna, bo tylko o tym słyszałam) pięć lat nie byłam w stanie wziąć kolejnego. Z drugiej strony kiedy indziej po odejściu innego zwierzaka nie byłam w stanie miesiąca przeżyć bez czworonoga w domu. Rób, co ci serce dyktuje! Tamten na pewno nie będzie miał ci za złe.

FiGa

Patrzenie na psiaka niesfornie krecacego sie po mieszkaniu lagodzi bol. Nie sprawi ze zniknie calkiem, sprawi jedynie ze stanie sie on bardziej znosny.

Przynajmniej tak jest w przypadku mojej osoby.

Ann Lxmmxrt

adpotowałam psa ze schroniska, ale to nie jest zastępowanie psa - psem kolejnym. Dziwne trochę, ale dobrze jest mieć psa:)

jareth

Po śmierci mojej suni przeżyłam 4 miesiące bez psa,ale z kotem.Potem jednak wróciłam do ukochanej rasy i nie porównuję czego się obawiałam najbardziej.

mm1968

U mnie minęło już 2 miesiące jak odszedł Mój kochany Sępaj. Był pięknym bokserem,miał 10 lat.ten cholerny nowotwór mi Go odebrał.Tak za nim bardzo tęsknie,nie mogę pogodzić się z tym że go już nie ma.Brakuje mi jego minek,zabaw i witania gdy przychodziłam do domu a on przybiegał z ulubioną zabawką. Teraz pusto w domu. Był to mój pierwszy a za razem ostatni pies już nigdy nie będzie takiego samego.