O tym, jak kuleczka zamienia się w kometę

i was david bowman

Słuchajcie. Biorąc do mieszkania w bloku znajdę, braliśmy pod uwagę to, iż może nie do końca będziemy sobie radzić z jego zachowaniami. (Kiedyś miałem Marchewę, suczkę ze schroniska i ona do końca życia nie oduczyła się "żebrać", choć nikt jej nie dokarmiał poza posiłkami.)
Korzystając z porad naszej pani weterynarz, własnych obserwacji i informacji w sieci, powoli uczymy go, że żebrać nie wolno (z efektem), że na spacer najpierw wychodzi pan i pani, dopiero potem pies, to samo z wchodzeniem do domu. Nasz Rojek też szybko nauczył się, że nie wolno brudzić w domu (pies ma pół roku i nie ma z kałużami oraz innymi niespodziankami problemu).
Pies dojrzewa. Przestaje już być słodkim maleństwem, nabiera już pewnych cech charakteru. Darzymy się takim fajnym uczuciem.
jest jednak kilka rzeczy, z którymi na razie sobie nie radzimy ja i moja Druga Połowa...
Rojek coraz częściej na spacerach zachowuje się jak dzikie zwierzę. Gna do przodu. Czasami nawet tak mocno, że smycz jest naprężona, on charczy, przednie łapy ma w górze i wygląda to tak, jakbyśmy go smyczą dusili... Na początku, kiedy ciągnął, delikatnie, ale silnie ciągnęliśmy go do siebie. Potem, korzystając z informacji między innymi z tego forum, zaczęliśmy przystawać, kiedy on gna. Stawał wtedy na tylnich łapach i charczał dalej. Na krótką metę pomagają moje komendy (moja Druga Połowa, z natury nie chce na Rojka krzyczeć (sic!)). Jest to dość kłopotliwe patrząc na zerkania sąsiadów, także właścicieli psów...
Druga rzecz, która pojawiła się niedawno to jego ujadanie, szczekanie i skomlenie, kiedy idziemy z nim na spacer i wpadamy przy okazji do sklepu. Uwiązujemy go przy takim słupku. Sklep jest bardzo duży i nawet jak jesteśmy w jego głębi, to i tak Rojka słychać w całym sklepie i... trochę nam głupio...
myślę, iż trudno będzie nam oduczyć go szczekania, czy tego ujadania, ale co zrobić z tym jego gnaniem. najgorzej jest wtedy, kiedy zobaczy innego psa...
myślę, że teraz będziemy mieli więcej możliwości "wybiegania" Rojka. jest piękna pogoda, niedaleko mamy las i czasu więcej na dłuższe spacery i na bezproblemowe spuszczenie go ze smyczy.
Wybaczcie ten tak długi post. Nie wiem też, czy umieszczam go w odpowiednim dziale. Ludzie czekają na odpowiedź, pies ma to chyba gdzieś... Smile

Pozdrawiam.

mg

i was david bowman

Dzięki za tak obszerną odpowiedź.
Faktycznie. Sposoby/linki, które zobaczyłem, wydają się skuteczne i nie wymagające jakichś wieków uczenia i zdobywania doświadczeń. Najbardziej zainteresowałem się tą "smyczą behawioralną".
Jeśli chodzi o pozostawianie go przy sklepie, to nie uczyliśmy go tego nigdy. Po prostu zostawialiśmy go uwiązanego z komendą "zostań" i był spokojny (na ile widzieliśmy i słyszeliśmy). To jego ujadanie pojawiło się niedawno. myślimy, ze nie tęskni za nami, ale skomli chcęc dostać się do innych psów (a jest u nas na osiedlu dużo burków i zawsze się jakiegoś spotka przy wejściu).
Fakt, który usłyszałem na jednym z tych filmików: "Kiedy pies wychodzi na spacer, to pan/pani już nie istnieje" - to mamy teraz na spacerach.

mg

i was david bowman

Jak już wspominałem, jest u mnie na osiedlu dużo psów. Większość z nich Roj poznał, kiedy był jeszcze malutki i w sumie większość z nich traktuje go bardzo dobrze. Jedne się bawią, inne okazują chłodną ciekawość, inne nie zwracają uwagi. Rzadko sie zdarza (chyba tylko ze dwa razy zdarzyło się), że jakiś pies nie życzył sobie kontaktu i warknął na Roja ostrzegawczo. Dość chętnie z innymi właścicielami psów dajemy taką mozliwość poznania się. Oczywiście nic na siłę i nie za blisko (dla mnie to na razie jeszcze ta smycz jest napięta, bo Roj jest za bardzo ufny i ja mam lekką obawę o jego skórę...). Myślę, że ma dobry kontakt z innymi "kolegami" czy "koleżankami", choć, jako jeszcze młodzieniec jest trochę aż za bardzo przyjacielski i chętny do zabawy.
Poza tym, nawet nasz stary osiedlowy kot Murzyn nie traktuje go chyba poważnie, czyli jako coś w rodzaju zagrożenia dla kociego rodu Smile

Nie szczeka na psy. myślę, że ujada pod tym nieszczęsnym sklepem, bo jest po prostu przywiązany, kiedy inne burki chodzą z włąścicielami, a jego wąłściciele są w sklepie.

isabelle30

a powiedz jeszcze nam jak czesto pies ma sposobnosc byc na wolnosci tzn biegac sobie tu i tam (w granicach rozsadku oczywiscie) spuszczony ze smyczy, tak zeby kontrolowal gdzie jestes wzrokiem, zebys mogl swobodnie go zawolac do nogi dac smaczka i dalej moze sobie pobiegac i poweszyc?

i was david bowman

Tylko na ostatnim spacerze, około 22.00. Mój blok stoi przy samej ulicy i trochę się boję go spuszczać wcześniej, bo Roj nie zwraca uwagi na jadące samochody.
I zawsze jest tak, ze jak go spuszczam, to odbiega kilka metrów, potem nagle staje zdziwiony i moge zapomnieć o tym, ze Roj ma się załatwic. Wtedy to już tylko zabawa... Dopiero jak po jakimś czasie zawołam go, i wezmę za smycz, i przez chwilę go prowadzę, to "robi" swoje i wracamy. W domu z reguły kontynuuje zabawę.
Teraz, jak już pisałem, mamy więcej warunków na to, żeby wychodzić z nim na dłużej, do pobliskiego lasu, żeby spokojnie i normalnie mógł się wybiegać.

mg

Czyli podsumowując - swobodnych kontaktów z innymi psami, tak, żeby mógł z nimi pobiegać i się bawić, do tej pory miał niewiele?
Tylko na smyczy?

To o wiele za mało, dlatego tak bardzo ich pragnie, że z emocji się do nich wyrywa, szczeka na ich widok, żeby zwrócić na siebie ich uwagę.

isabelle30

dokladnie tak jak napisalam mg, pies musi sie wyszalec. pod blokiem go nie puszczaj, bo rzeczywiscie ulica stanowi zbyt duze niebezpieczenstwo. staraj sie nawiazac kontakty z innymi wlascicielami psow, umawiajcie sie na konkretna pore chociaz raz dziennie, wtedy wszystkie psy ze stada pieknie sie ucza zycia wg swoich psich hierarchii, maja szanse sie wybiegac. ponadto jeden uczy sie od drugiego bo zawsze znajdzie sie taki co jest posluszny, no i pilnuja sie w stadzie bardzo dobrze. u mnie tak jest. ok 21.30 do parku przychodzi mnostwo ludzi, skupiamy sie razem zeby sobie pogadac glownie wymienic sie doswiadczeniami psimi, oraz tym co kto i gzie kupil fajnego, co odkryl itd. a najwazniejsze ze psy ktore w ten sposob sie wybawia codziennie ze swoimi kumplami, potem jakos malo interesuja sie obcymi psami bo wiedza ze zawsze o okreslonej porze spotkaja sie ze swoimi. taki system sie bardzo dobrze sprawdza i powoduje ze spacer staje sie przyjemnoscia.

i was david bowman

Dzięki wielkie za rady. Dziś i wczoraj sukces (może dość połowiczny, ale sukces). Rojek już zaczyna częściej chodzić może nie przy nodze, ale i czasami przestaje napinać smycz i gnać.
I faktycznie. Do tej pory za mało dawaliśmy mu swobody, ale, jak napisałem, teraz to się zmieni.
Tak to jest, że sami się uczymy wychowywać psa razem z moją Drugą Połową (czasami mająć inne podejście do słowa "wychowanie"). Pomimo tego, że oboje mieliśmy wcześniej mnóstwo psów i też się nimi zajmowaliśmy, to jednak dla mnie Rojek to nowość. Pierwszy w życiu mój pies, który jest wychowywany ze smyczą (pochodzę z dość głębokiej wsi), pierwszy pies, o którego charakterze chcę dowiedzieć się więcej (internet), pierwszy mój pies, z którym regularnie odwiedzamy weterynarza. Dla mnie to nowość Smile

Nie chciałbym jednak skupiać na Rojku całego swojego wolnego czasu i wciąż zastanawiać się, czy czegoś jeszcze nie zrobiłem, żeby pies był szczęśliwy z nami. Sprawia wrażenie, że jest. Za nas mogę powiedzieć z pewnością, że my z Rojem jesteśmy bardzo szczęsliwi.

isabelle30

spoko, z czasem zauwazysz ze frajda jest spedzac czas wolny z psem u boku niezaleznie od tego co robisz....no moze poza jednym, ale to juz nie do opisu dla mlodocianych, hihi

Cloe

isabelle30

na spacerach wieczornych kiedy spotyka sie czasem nawet kilkanascie psow zauwazylam jedno. psy ustalaja miedzy soba wszystko bez zaangazowania w to ludzi. nawet jak sie ktores ze soba szarpna to tylko stoimy i obserwujemy, poki widac ze nie szarpia sobie skory, nikt sie nie odzywa. caly czas sa proby dominacji. sa tam labki, goldeny, jest malamut, wilczak, samojed, seter, male terierki, dog niemiecki, pare mieszancow i czasem kilka dodatkowych. bardzo pieknie widac jak te psy sie socjalizuja. zreszta pozniej w ciagu dnia rowniez to widac. Brutus wrecz olewa psy ktore zachowuja sie "dziwnie"
i powiem jeszcze jedno. wszyscy mieszkamy wokol parku, spoykamy sie codzien lub niemal codzien, nasze psy nas wszystkich znaja, wszyscy czujemy sie bezpieczniejsi, bo w przypadku nawiania jakiegos psa, jest gdzies widziany, rozpoznany i na smyczy doprowadzony we wlasciwe miejsce

Lily

Cloe