Mops-terrorysta

arturl

Witam,

Zwracam się do was o pomoc, gdyż sam już nie mam pomysłów. Mój mops, Gustaw, skończy zaraz 9 m-cy. Od początku jest nadpobudliwy, szalony. Nie może usiedzieć na miejscu (chyba, że śpi). Jest mądry, szybko nauczył się podstawowych komend typu siad czy leżeć. Na komendę chodź reaguje, choć to, czy przyjdzie, zależy od jego widzimisię. Na smyczy ciągnie tak, że aż się poddusza. Obecnie ledwo dajemy sobie z nim radę. Ciągle piszczenie, podszczekiwanie, podgryzanie, drapanie. Wiecznie chce się bawić. Nie chce jeść suchej karmy (moja dziewczyna ciągle dawała mu jakieś smakołyki ze stołu, teraz tego żałuje...). Gdy chce mu odebrać zabawkę to zaczyna warczeć. Nie można go uspokoić, gdy przychodzą goście piesek musi ich całych obskoczyć, porwać rajstopy, łapać za ich buty. Potrafi budzić o 4 w nocy, żeby dać mu coś dobrego, bo suchej karmy przecież nie ruszy. Oczywiście nie daje sobie dotknąć do ucha czy sprawdzić zęby, a o obcięciu pazurów już nie wspomnę. Próbowałem łapać go za kark i przytrzymywać, ale po chwili pies się rzuca i skomle, jazgocze, tak, że nie da się go utrzymać. Próbowaliśmy ignorować złe zachowanie, ale to też nie przynosi skutku, gdyż pies nie daje spokoju godzinami. Jest dopieszczony. Ma zabawki, dobrą karmę, dużo miłości z naszej strony. Chciałem go przekupić, smakołyki mu się "przejadły", najchętniej zjadłby puszkę pasztetu (łącznie z puszką). Jak na niego wpłynąć? Co zrobić, aby mops stał się mopsem, a nie psem-terrorystą?

Pozdrawiam,
Artur

Atha

A czy nie ma tej miłości... za dużo? Wink

Psiak jest w takim wieku, że ustala sobie, kto tu rządzi, póki co, wychodzi mu, że on, więc korzysta.
Przede wszystkim- konsekwencja.

1. Pies wie, że jeśli nie zje swojego, dostanie coś lepszego, bo przecież głodnemu mu chodzić nie dadzą. A figę. Dawać karmę o określonej porze, jak nie zje, schować i dać pójźniej o określonej porze. Nie dokarmiać! Jak będzie głodny, to w końcu zje co jest.

2. Nie bój się skarcić. Nie bić, nie krzyczeć, ale ostro powiedzieć "Nie wolno!", podnieść rękę, ewentualnie upuścić jakieś klucze czy coś, czego psiak sie lekko przestraszy, żeby wzbudzić złe zkojarzenia z danym zachowaniem. Ewentualnie, jesli pies jest bardzo toporny psychicznie LEKKO trzepnąć w tyłek.

3. Samo ignorowanie to wcale nie kara. Przeciwnie. Ignorowanie jest karą, kiedy zrobi coś poddczas zabawy i to ignorowanie oznacza przerwanie zabawy, a więc coś nieprzyjemnego. Musicie odkryć, co dla niego będzie odpowiednim, nie za surowym, ale też nie za łagodnym skarceniem.

4. NIE KARCIĆ go podczas obcinania pazurków- wtedy będzie miał złe skojarzenia z zabiegiem, nie z zachowaniem. Wiele psów po prostu się tego boi.

5. Przekupywanie na nic. W ten sposób tylko dajesz mu do zrozumienia, że jak będzie wredny, osiągnie korzyść. Za złe zachowanie musi być konsekwencja negatywna, za dobre- nagroda. Ale nagroda dopiero PO zachowaniu (i to nie tak "popatrz, mam pasztecik, usiądź, to dostaniesz" tylko "siad"- usiadł to dostaje nie usiadł, nie dostaje.

Niestety, tu trzeba duuużo czasu i ostrożności, nie da się na skróty Wink

Cała Ona *