Karanie psa.

Kar-Ma_pl

A czy taka forma kar- jakimi są mocne klapsy- w Twoim doświadczeniu przynoszą zamierzone efekty? Jaka jest reakcja psa?

Atha

U mojego na sam klaps jest tylko nadstawianie tyła, bo nie rozróżnia, czy go głaszczę, czy leję -_- To mało bystra suka jest. Dopiero podniesienie głosu i ręki jednocześnie powoduje, że siada i spuszcza uszy.

andorqa

Ja zazwyczaj mówię grubym niskim głosem i to działa na moją sunie z psem gorzej. Ostatnio jak przeskrobał to go ignorowałam i to go bardziej bolało bo chodził smutny.

CANIS MAJOR

Karanie psa jest to czynnosć jak najbardziej naturalna i powinna być stosowana w wychowywaniu psów. Przyjmując hipotetyczne stado psów, przwodnik Alfa nie nagradza podwładnych za dobre zachowanie, tylko karze za złe, które nie jest przez niego akceptowane. Alfa ma do dyspozycji następujące poziomy kary: groźne spojrzenie, ostrzeżenie głosem (np. warczenie), markowanie ukąszenia(kłapnięcie zębami), ukąszenie, walka.
Oczywiście gryźć się z psem nie będziemy, bo nie mamy czym (możemy jedynie potarmosić rękami za kołnierz), ale niższe poziomy ostrzeżeń możemy z powodzeniem wykorzystać do wychowania psa.
I tak np. jeśli nasz pies gryzie buta, a my nie chcemy aby to robił, stajemy przy nim i groźnie się marszczymy, jeśli to nie daje efektu działamy dzwiękiem (nie musimy warczeć, ale możemy wydać z siebie jakiś groźny dźwięk, lub słowo), jeśli dalej nie ma efektu, robimy "ugryzienie" czyli dziobiemy palcami lub szczypiemy skórę psa na łopatce, jesli i to pozostaje bez reakcji to należy się zastanowić czy jesteśmy autorytetem dla własnego psa czyli Alfą w stadzie i czy koniecznie musimy mieć psa (albo zmienić psa na innego, to żart oczywiście) Smile

Miny i dźwięki dobrze jest potrenować przy lustrze bez udziału psa, to zajmie trochę czasu, ale jest potrzebne aby wyrobić powtarzalność sygnałów.
I nie ma się z czego śmiać, bo to działa, sprawdzone w praktyce!

ojeja

Russ

Eeee... Pies jest na tyle udomowiony, że stosowanie pozytywnych wzmocnień nie spowoduje zmian w jago naturze. Dlatego ja nie używam kar. Jedyną karą w moim stadzie jest ignorowanie. Staram się raczej wzmacniać pożądane zachowania i nie dawać psu powodów do popełnienia błędu. Pogryzione buty? Nie nie. Nigdy nie stosowałam wymienionych przez Ciebie metod, a psica nie ma z tym problemów. Nie wyobrażam sobie, jak miałabym stosować targanie za skórę, itp. O zgrozo Smile

CANIS MAJOR

ojeja

powiem ci tylko psów niegdy nie traktowałam jako pluszaków (nie wiem skąd takie dziwne stwierdzenie, bo po moich wypowiedziach raczej chyba nie). Metody pozytywne, lub jak je nazywasz bezstresowe dają bardzo dobre efekty, lepsze niż te które ty opisujesz. Owszem warczeć możesz na psa który jest słaby (uległy, spokojny), ale w przypadku mojego psa, i nie tylko jego, warczenie na/do niego od razu spowodowało by atak. Chociażby dlatego, że on twoje warczenie, odebrał by jako zagrożenie i atak na siebie. A przy ugryzieniu jak ładnie napisałeś nie zdążył byś z cofnięciem ręki bo byś ją miał pogryzioną. Zbyt długo zajmuję się i mam do czynienia z różnymi psami żebym się z tobą w tej kwestii zgodziła. Czasem warto poświęcić więcej czasu na spokojną pracę z psem i osiądnąc zamierzone efekty, niż "iść na żywioł" i zniszczyć psa.

CANIS MAJOR

Temat dotyczy karania psa, i w tym temacie się wypowiadam. Kary eliminują niepożądane zachowania psa, w psim świecie nie ma demokracji, jest, nazwijmy to hegemonia. Nagrody wprowadził dopiero człowiek w procesie udomowienia, aby wzmacniać pozytywne (dla człowieka) zachowania psa. Karanie i nagradzanie to całkiem inne procesy wychowywania psa i nie należy ich ze soba mylić, dotyczą całkiem różnych sytuacji gdy się je stosuje. Używanie nagród do eliminacji niepożądanych zachowań psa jest bez sensu, bo natura psa tego nie rozumie. To tylko maskowanie problemu a nie trwała jego eliminacja, lub zwykłe przekupstwo (np. piesku nie gryź mojego buta, dam ci za to kiełbasy)
Kto tego nie rozumie, to znaczy, że nie rozumie psa.