Ostatnie tchnienie Wikusia...

Cavi

Przepraszam duzo nie napisze.. nie potrafie...oczy zalane łzami moze jak sie troszke uspokoje...

Anja

Wiem, ze Wikuś zawsze będzie ze mną i pamięc o nim cały czas będzie we mni żyła. To prawda- nie będzie drugiego takiego ONka jak Wik. Myślę, że w pewnym sensie był moim najbliższym ONkiem, bo byłam już dośc duża by móc się nim w pełni opiekować i by móc być przy nim, kiedy umiera. Z jednej strony to szczęscie, że mogłam byc przy nim i gładzić go po twarzy kiedy umierał, a z drugiej to był koszmar- patrzyłam, jak opada z sił, jak się dusi, jak już traci ze mną kontakt i jak jego serce przestaje bić. To wszystko stało się tak nagle, rozegrało w ciagu 3 dni- aż sama nie moge uwierzyć, że pies który towarzyszył mi 8 lat jest teraz za Tęczowym Mostem. Jest mi bardzo ciężko, stale szukam Wika w domu, kiedy widzę jego karmę, jego miski, jego smycz, obrożę czy cokolwiek innego należącego do Wikusia chcę mi sie płakać. Najgorzej obawiam się nocy, bo wiem że sen nie przyjdzie mi łatwo a kiedy leżę i oczekuję na zaśnięcie mam za dużo czasu na myslenie. Dziś po południu jeszcze troche popłakałam, ale teraz staram się już trzymać- żeby nie smucić Wika.

Miał być ślub z Agą, miały byc nowe fotki, miało być jeszcze długie życie- i nie ma nic

Tuśka

Doskonale Cię rozumiem... Moja mama schowała wszystkie Sabusiowe rzeczy, kiedy ona umarła - żeby nie myśleć, nie płakać... Ale to nic nie dało, cały czas o niej myślelismy.

Ja też staram się nie plakać, bo wiem, ze ten radosny, zawsze wesoły psiak nie byłby ze mnie zadowolony. Ale kiedy przeglądam jego galerię, czytam Twoje posty o nim, łzy same cisną mi się do oczu.

Anja

Przestrzegam was przed kleszczami, uważajcie i sprawdzajcie swoje psy. Tusia, oglądaj kilka razy dziennie Agusię, szczególnie podszerstek- żeby historia się nie powtórzyła.

Tuśka

Dzisiaj ją przejrzałam, postanowiłam, że codziennie będę patrzec, czy jakiś kleszcz się nie wkręcił... Wredne wypierdki - po cholerę one w ogóle istnieją? Same szkody - żadnego pożytku...

Wikuś, trzymaj się [*]. Będę tęsknić.

Sparrowka

J mam szczęście bo u mnie kleszczy nie ma...

Szoda młodego istnienia...Wikuś miał jeszcze wiele przed sobą...bardzo wiele. Jednak życie płata nam często różne figle. Los dał ci Wika i los ci go odebrał. Pomyśl może jego śmierć ma w sobie jakieś ukryte treści...coś zanczy...

Russ

Dzięn minął... Zarwałam 1 z bioli Wink

Zostałam odesłana do pielęgniarki, bo miałam szklane oczy... Tusia, Sasi też spokojna jakaś... Obejrzałam moją małą i nic nie znalazłam. Jestem z Tobą, i chociaż się nie znamy to możesz na mnie liczyć Smile

Wypłakać się... Przypomniała mi się Kora, znów łzy się zbierają... Deszcz bębni o parapety, ale idę na spacer- nie mogę myśleć o śmierci Sad

WIK- najwierniejszy ONek we wszechświecie [']

Sparrowka

Niebo płacze za Wkusiem...u mnie też pada i to caaały dzień...

Pisi

Ja tez placze za wikusiem:( Sad

Megan

wilk odszedł.
Wróciłam z zielonej zkoły i zaskoczyły mnie napisy w podpisach.
ale, Anjo bardzo mi przykro.
Wilk był naprawde pięknym psem.

Nevada

Czuję się jakby, jakby...to był mój pies...Płaczę jak bóbr jak przeczytałam tą historię o Twoim kochanym Wikusiu i o wetach, że lepiej nie mówić... Zdziwiły mnie te smutne podpisy...Zajrzałam tutaj...

Anjo: ja nie wiem co zrobiłabym gdyby to się stało z Cziką.

Mam nadzieję, że Wikuś spotkał swoją wybrankę, tam za Tęczowym Mostem i razem sobie biegają, ścigają się wzajemnie. Nigdy nie zapomnim o Wikusiu... Był wspaniałym On'kiem Sad

Współczuję Sad

Jesteśmy z Tobą Anjo Sad

[']['][']

Anja

Ja dalej w to nie wierzę, po prostu nie moge sobie tego przyswoić. Wstaję rano i szukam piesa, kiedy nie znajduję go w domu wychodze na dwór żeby sprawdzić czy nie biega po podwórku i dopiero zimny wiatr daje mi przytomnośc umysłu. Często zaglądam odruchowo za okno, licząc że Wikuś tam będzie na mnie czekał. Chcę o stałej porze póść nakarmić psa, ale Jego nie ma, chcę się z nim bawić, sięgam po zabawki i rozumiem, ze już nigdy nie wróci. Biorę smycz i nawołuję a po chwili przypominam sobie, że Wika pochłonęła już ziemia.

Ja sama nadal nie mogę dac wiary, ze nie ma za mną psa który spędził u mojego boku połowę mego życia. Ta myśl choć tak prawdziwa nadal wydaje mi się bardzo odległa....

Sparrowka

Szkoda Wika...musisz pogodzić się z jego odejściem...przykro mi Sad

Klikla

Ryczę jak głupia. Mimo ze widziałam Wika tylko na zdjęciach, to nie myślałam że cos takiego się przydazy... Tak mi przykro...
(*)(*)(*)(*)(*)(*)

Tuśka

Ja też znam Wikunia tylko z opowiadań Anji i zjemć w Jego galerii - ale czuję, jakbym codziennie go widziała.

Jak zamknę oczy, widzę jego sliczną mordkę...

Znowu płaczę Crying or Very sad