Opowiadanie, które powinno wzruszyć...Koniecznie przeczytaj!

Dodzia

Gdy byłam mała ,wśród mego rodzeństwa o mleko się przepychałam.Wtedy przyjechałeś ty i wziąłeś na swoje ciepłe i dobre ręce...Owinąłeś w koc...Wsiadliśmy do samochodu i pojechaliśmy do Twego domu...W nocy strasznie płakałam za młodszym rodzeństwem ,ale ty spojrzałeś na mnie czule i otuliłeś ciepłymi rękoma.Rano obudziłam się...Przedemną stała malutka miseczka z gotowanym kuraczkiem i mleczkiem.Było mi tak dobrze!Bawiliśmy się razem...Nie przejmowałeś się moimi "wpadkami".Zawsze byłeś oazą spokoju i wyrozumiałości.Jednak pewnego dnia przyjechała ONA .Mówiłeś ,że na psay była uczulona ,więc zamykałeś mnie w swojej sypialni...Ona nie wychodziła!Pare miesięcy później wzieliście ślub ... Ty musiałeś jechać w delegacje i wtedy ja z nią zostałam... RZadnego jedzenia nie dostałam...Byłąm przez nią ignorowana....A gdy przez przypadek o coś zachaczyłam... Byłam bita...Tak się sprawa potoczyła Sad

Wróciłeś...Nie przywitałeś się zemną już czule jak to kiedyś robiłeś!Potem pojwaiły się dzieci...Ah jak ja lubiałam te małe stworki...Co parwda mi trochę dokuczały ,ale bardoz kochały Smile

Niestety pewnego dnia wróciłeś do domu i stwerdziłeś "Trzeba się pozbyć psa!" .Chociaż Twego języka nie znałam po intonacji głosu poznałam ,że szykuje się coś złego.Okazało się ,że miałeś wycjechać do Francji ze swą rodziną na stały etat."RODZINA" myślałam ,ze do niej też należe ,ale się myliłam.Zatrzymaliśmy się przy schronisku.Pełno smutncyh min psów...Patrzyły z politowaniem.Chwyciłeś mnie za obroże...Nie było już tej samej miłościw Tobie.Gdy przeszłam przez próg tego miejsca zadomowiłam się w małej zniczonej budzie i oczekiwałąm na Twój przyjazd...Minęło kilka lat...Nie przyjeżdżałeś za to przyszła do mnie pielegniarka ,która rzekła "Czas na Ciebie" .Położyła mnie na stole i wstrzyknęła coś co sprawiło ,że moje oczy się zamykały...Na koniec usłyszałam jej "PRZEPRASZAM"...Teraz jestem w niebie...Z góry ptarze na Ciebie i czekam aż się spotkamy...

[link widoczny dla zalogowanych]

I jak tu porzucić i przejść obojętnie?!

H@uka

Pobeczałam się... Crying or Very sad

Klikla

Jak tak można... Crying or Very sad

Nie moge juz takich rzeczy czytac bo chyba umrę z rozpaczy... Beksa

Tuśka

Ludzie są naprawdę okrutni Sad

. Smutne - aż łza się kreci w oku...

Ewik

Ludzie są czasmi napradę okropni. Jak można tak biednego piska, który już jest przyzwyczajony do miłości zostawić w shroniksu. Ja prawdę mówiąc gdybym mogła to wziełabym wszystie psy z shroniska pod swój dach. Te biedne spojrzenia, które tęsknią za miłością, bądź o niej marzą, bo mogli nawet nigdy jej nie doświadczyć to aż łza ściska w oku. Ludzie nie zdają sobie sprawy, że psy też mają uczucia!! Historia bardzo wzruszająca Crying or Very sad

a ludzie nadal tacy SAMI, myślą tylko o sobie, a inni (w tym przypadku zwirzęta-psy) nic nie zanczą, bo oni nie wiedzą chyba, że pies (lub inne zwierzę) ma serce, które może zaboleć z baraku miłości.

Pozdrawiam, Ewik

Silverwolf

To nie do pomyślenia... Brać żywe stworzenie pod swój dach, wychowywać je, uczyć miłości, być dla niego ojcem i matką jednocześnie, a potem nagle rzucić to wszystko i zabrać temu stworzeniu życie, bo zawadza... Crying or Very sad

Myszka

Czytałam to już Sad

Smutne , ale czesto tak jest..

FiGa

Ja tez to juz czytalam gdzieś Sad

Ale i tym razem sie rozkleiłam Laughing

cienias jestem...

Atha

Ja też czytałam, w innej wersji. Jeszcze było, jak syn 'pana' złapał sunię za szyje i krzyczał, że nie odda 'swojego psa'. A na koniec sunia 'powiedziała' cicho 'Jak mogłeś' i wtedy pielęgniarka zaczeła ją przepraszać i tłumaczyć, że to nie jej wina, że teraz bedzie jej lepiej, a suczka prubowała jej wytłumaczyć, że to nie było do niej tylko... nie starczyło jej czasu. Crying or Very sad

A na koniec było:
'Jak mogłeś... Kocham cię, mój panie i mam nadzieję, że inni bedą ci równie wierni jak ja...'

małgosia

ale smieszne muhahaha! dobre jak mi sie chce sikać~!

Tuśka

H@uka

Tuśka

Może wezwać urologa ^^.

Dobra, dajmy sobie spokoj z 'ushytkoffnikami'. Powrót do tematu Wink

*Dzidzia*

ale z kąd jest ta historia? jejciu aż sie popłakałąm naprwde te uspienie... Beksa

a ta istoria to prawda?
a małogoiu ja poprostu nie mam do takich ludzi słuw Ręce mi opadają!! a lej w majty!! Evil or Very Mad

ah nie moge!! Uciekoj do budy i do Jasia on Cie przygarnie Evil or Very Mad

Atha

Zapewne prawdziwa, w wielu wersjach. Zmieniają sie rasy, wiek, powody, ale kończą się tak samo: 'Jak mogłeś? A mimo to i tak cię kocham i życzę ci, żeby wszyscy twoi bliscy byli ci tak wierni jak ja... Jak zimno... Jak cicho...'