Moje opowiadanie - "Lucky"

Atha · Wysłany: Nie 16:19, 05 Mar 2006 Temat postu:

No, skoro masz już napisane, to co się obijosz?

^KaIsHa^ · Wysłany: Nie 16:42, 05 Mar 2006 Temat postu:

Sorki, że nie pisze, ale jestem u babci, a tu nie mam zapisanego ;(.
Z głowy nie napisze Rolling Eyes

Musze was jeszcze przetrzymać około. tydzień :/ ....
Przykro mi Sad

Tuśka · Wysłany: Śro 17:01, 08 Mar 2006 Temat postu:

Kaisha, jak wrocisz, masz natychmiast dać nam przeczytać Wink

! To naprawdę świetne opowiadanie Smile

^KaIsHa^ · Wysłany: Czw 13:48, 09 Mar 2006 Temat postu:

Naprawde? Ciesze siem...

Klikla · Wysłany: Czw 13:58, 09 Mar 2006 Temat postu:

Ej, no czekamy! Szybciej, bo nie wytrzymam Wink

!

^KaIsHa^ · Wysłany: Czw 15:40, 09 Mar 2006 Temat postu:

Dam w piontek Wink

.

Kleksandra · Wysłany: Czw 16:06, 09 Mar 2006 Temat postu:

Czekamy..... Cool

^KaIsHa^ · Wysłany: Pią 17:43, 10 Mar 2006 Temat postu:

Piontek jest, więc jak obiecywałam - jest i kolejny odcinek Very Happy

...

Odcinek III

Pokój nie był jasno-różowy. Podłoga była taka "piaskowa", a ściany w nieprzyjaemnym ciemno-różowym kolorze. Fuuuj! Wokół stały różne sprzęty. Rozpoznałem rowery, koła, piłki, smycze, miski, coś co wyglądało jak wypchane psy, i gumową ludzką ręke... a poza tym była jeszcze masa dziwnych i nieznanych mi przedmiotów. Weszliśmy i pani zatrzasneła za nami przeźroczyste drzwi. Cały czas przede mną, za mną i wszędzie kręciła się masa ludzi z dziwnym pudełkiem, które kierowali w moją strone, a pani coś do niego mówiła. Puściła mnie. Szybko obejrzałem teren - wszystko obejrzałem i sprawdziłem wytrzymałość balonów. No cóż... było ich tylko 3, a ja sprawdzałem wszystkie. Szkoda, bo są strasznie fajne. Później przyszła druga pani i ona mnie trzymała, a ta druga zrzuciła na ziemie kluczyki. Ale byłem szczęśliwy! Złapałem za nie i zaczołem biegać w koło. Pani mnie zawołała i pokazała smakołyk. Nie patrzcie tak na mnie! Smakołyk był o wiele lepszy! Później puściła jakieś chodzące i szczekające "mechaniczne" (jak to szczekneła) coś. Drapnołem to łapą i to sie wywróciło i szczekało to ja też szczekałem. To było super! A potem przyszła jakaś pani z chow-chowem na smyczy i ja do niego podbiegłem, a ten pies strasznie na mnie szczekał i warczał i pani mi przytraszneła smycz butem, więc nie mogłem podbiec do tego psiaka. Szkoda, bo tak wrzeszczał, że fajnie by było go za to wytarmosić po uszach. No nic... musiałem się obejść i bez tego. Usiadłem sobie i nagle coś strsznie trachneło! Trudno mi się do tego przyznać, ale... uciekłem piszcząc i z podkulonym ogonem. Pani złagodziła mnie smakołykiem i coś zanotowała w notesie.
- A teraz Twoja kolej Amadno. Potrzymasz Lucky'ego, a ja spróbuje zajść go od tyłu - mało z tego zrozumiałem, ale pisze, bo myśle, że i to sie przyda.
Podeszła do mnie pani, której nieznałem.
- Siad, Lucky!
No i usiadłem, no bo co... jeszcze dostane po zadku ?
Ta pani wzieła moją smycz i mocno trzymała mnie łbem w jej kierunku. Czułem, że coś się święci i chciałem się popatrzeć do tyłu, ale nic z tego. Cicho pisnołem, później warknołem i szczeknołem, żeby pokazać, że mi sie to nie podoba. Pani dotkneła mnie i pogładziła mój ogon. Później ta, której nie znam usiadła ze mną i ta, którą znam, przebrana za jakąś babcie zaczeła wrzeszczeć, krzyczeć i wymachiwać rękami. Zoczołem wrzeszczeć razem z nią. To znaczy zawyłem. Ona zdjeła przebranie i znów coś notowała. Potem dali mi miche. Całą miche żarcia z górką ! I miałem smycz. I jenda mnie trzymałą, a druga zaczeła mi grzebać gumową ręką w żarciu. A co mi tam, niech se grzebie. Żarcia to ja mam pod dostatkiem! i wtedy zabrała mi (wyylizaną!) miske spod nosa. Zostałem przytulony i pogłaskany, a potem ta której nie znam przyszła z szczeniakiem i takim dużym psem i zaczeliśmy hasać. Strasznie mi sie to spodobało, ale niestety - pani wzieła mnie za smycz i poszliśmy dłuugim korytarzem. Pani powiedziała do tego ludźa co mnie na początku brał.
- Oscar, daj go już na Adopcyjny. Zdał z 5+.
- O to wspaniale...
- No co ci ?
- Nic, ale wiem do czego ten diabeł jest zdolny!
- Ehh... głupstwa wygadujesz! Jest strasznie miły!
I podali sobie ręce a ja wraz z Oscarem poszliśmy w kierunku "Adopcyjnego". Tym razem szliśmy krótko. Kiedy doszliśmy do miejsca z napisem "Adopcje" pan wpuścił mnie do boksu z innym psem - to był... no zgadnijcie kto ? Fruks!
A teraz już kończe, bo zaraz mnie zobaczy ten co łazi nocą i nas pilnuje. A jutro opowiem wam moją rozmowe z Fruksem i inne przygody !

FiGa · Wysłany: Pią 20:29, 10 Mar 2006 Temat postu:

Heee... no fajnie!!! Very Happy

Czekam na następną część!!!

^KaIsHa^ · Wysłany: Sob 12:28, 11 Mar 2006 Temat postu:

Ehh... nieważne... to wiadomość do Regisa :devil:

^KaIsHa^ · Wysłany: Nie 12:23, 19 Mar 2006 Temat postu:

Czy ktoś to czyta ??!!!

Tuśka · Wysłany: Nie 12:32, 19 Mar 2006 Temat postu:

Ja to czytam - i czekam na więcej odcinków. Więc pisz, pisz - nie dam Ci spokojnie zasnąć Very Happy

Megan · Wysłany: Wto 14:49, 21 Mar 2006 Temat postu:

Fajne Kaisha kiedy bedzie następna część Cool

FiGa · Wysłany: Wto 15:24, 21 Mar 2006 Temat postu:

Popieram popieram Wink

Kaisha nie obijaj się i daj nam kolejną część Very Happy

^KaIsHa^ · Wysłany: Wto 16:29, 21 Mar 2006 Temat postu:

Odcinek IV
- Oh! Czesć! Jak sie tu znalazłeś ?! Przecierz Cie ktoś wziął! - wpadłem w łapy przygnębionemu Fruksowi
- E... nic... bo widzisz... zostawili mnie barbarzyńcy samego w domu i... no cóż... zostawili mnie bez jedzenia... i zjadłem ich firanki...
- No to co ? Firanki są smaczne ...
- No właśnie! Oni sie zdenerwowali ... jak wrócili to mnie wyrzucili na dwór... ale najpierw mi zdjeli obroże... i ...złapał mnie ... hycel! - zaskomlił Fruks
- Nie martw sie! Moim zdaniem tu jest nawet fajnie! Codziennie wychodzimy na dwór, spotykam sie z innymi psami i bawie sie z przemiłą panią ...
- Tak tylko raz...
- Nie wygaduj głupstw!
I zaczeliśmy sie przekomarzać... Ale obok przechodził Oscar i nas uspokoił. Mieliśmy przestronny, pomarańczowy boks, więc obrażeni przenieśliśmy nasze legowiska na odległe strony boksu. Ale w nocy czuć było zimno, a ja chciałem być jak prawdziwy, dorosły pies. Męsko spałem z nosem wtulonym w ogon. Ale po chwili poczułem zimne dotknięcie nosa na karku. To był Fruks.
- Zgoda ? - szepnął
- A niech Ci będzie...
i oboje zasneliśmy.
Rano obudził nas szum jedzenia wypadającego z wielkiej torby. Od razu pobiegliśmy do misek. Miła pani nas pogłaskała i zabraliśmy się do jedzenia. Fruks musiał wyczuć jakieś niesprawiedliwości, bo podejrzliwie patrzył na moją miskę. Później znów przyszła miła pani. Ta co się ze mną wczoraj bawiła. Strasznie uradowany zacząłem skakać jej do nóg. Ale ona tylko podrapała mnie za jednym z moich wielkich uszu.
- Przepraszam Lucky. Nie dziś... Dzisiaj weźmiemy Fruksa... Może mi sie uda kogoś do Ciebie przysłać ?
Odeszłem załamany. Pani wzieła Fruksa na smycz, a ja tylko odprowadzałem go wzrokiem, wysadzając łeb przez kratki. Życie nie miało dla mnie sensu i zrozumiałem, dlaczego ani Fruks, ani Bulldog sie nie cieszyli... Nagle obok przechodziła grupka dzieci z rodzicami. Troche z niechęci podszedłem do kratek. Zobaczyłem, że jedno z dzieci ma w ręku wielką, soczystą kość. Była zapakowana w woreczek. Miałem nadzieje, choć na odrobinkę tego mięska, które było na kości. Ale dzieci tylko na mnie popatrzyły, a kiedy odchodziły zobaczyłem obok nich małego jamnika. Poczułem nienawiść do wszystkich i miałem ochote przytulić się do mamy, ale jej już nie było. Taty też nie widziałem.
Nagle los jakby się do mnie uśmiechnął. Obok przechodziła dwójka starszych ludzi. Zatrzymali się przy mnie i dokładnie się mnie przyjrzeli. Podeszła do nich pani z plakietką na piersi. Było tam napisane "Kathie Czmych".
- Witam, szukaliśmy młodego pieska, energicznego. Mamy duży ogród. Ale chcieliśmy też psa kochającego. Mąż się dowiedział, że takie właśnie są owczarki. Strasznie nam się podoba ten, ale czy jego sierść wymaga dużo pielęgnacji ?
- Tak, ale nie jest to duży problem. Wystarczy psiaka wyszczotkować raz na tydzień...
- Oh! Mężu! Kupmy tego psiaka!
- Czy ja wiem...
- Jest piękny!
- A ile kosztuje ?
- 50$...
- No dobrze...
Pani otworzyła drzwiczki, nałożyła mi obroże z fajnymi, srebrnymi ćwiekami, przestrzegając właścicieli, że wymagam szkolenia. Pani była bardzo miła. Spokojnie dała mi sie obwąchać. Byłem strasznie uradowany. Szliśmy przez ten sam korytarz, którym szedłem 2 dni temu. Przed chwilą moje życie z piekła zamieniło się w niebo. Podeszliśmy do kilku ludzi. Aż wreszcie wyszliśmy z tego strasznego miejsca. Szkoda tylko, że Fruks nic niewie o tym, że znalazłem nowy dom...