Dziwny pomysł...

Claudii

To nie jest super temat ale zawsze. Pomyślałam sobie jak można pomóc psom , choć to nierealne. Wiec tak :
Gdyby przez jakiś czas wstrzymać hodowle psów, ludzie braliby psy ze schronisk i w ten sposób niektóre psy byłyby uratowane.

Pomysł nie dopracowany.... A wy macie jakieś pomysły związane z psami (nie tylko na temat ratowania) ? Piszcie co wam tylko przyjdzie do głowy Smile

isabelle30

no rzeczywiscie pomysl nierealny....
moj pomysl wyglada nieco inaczej. na szeroka skale uswiadamianie spoleczenstwa ze zwierzeta to tez istoty czujace, kochajace, ze psy to wierni towarzysze ludzi. i akcja ta powinna zaczynac sie juz w przedszkolach. juz dzieci powinny sie nauczyc jaknajwiecej o zachowaniach psow, o tym jak z nimi postepowac. po kilkunastu latach moze zostalby wyeliminowany problem durnowatych rodzicow i dziadkow ktorzy palajac nienawiscia do wszystkiego i wszystkich ucza swoje pociechy ze zwierzeta to tylko grozne bestie ktore nie maja zadnych praw...
niestety mieszkajac w wielkim miescie, spotykam takich kazdego dnia. ciesze sie tylko ze moja corka wyrasta otoczona zwierzakami i ich miloscia

Lily

Isabelle, zgadzam się z Tobą, rękami i nogami jestem za. Tylko wydaje mi się, że Twój pomysł jest tak samo nierealny jak pomysł Claudii. Żyjemy w społeczeństwie, w którym nadal niemała cześć kobiet jest do garów, dzieci, prowadzenia domu- a od reszty wara. Społeczeństwie, gdzie rzadko kto zawaha się przed podniesieniem ręki na drugiego człowieka- i to już od najmłodszych lat niektóre dzieci wyładowują frustrację przez rękoczyny. A my tu mówimy o psach? Pf! Do budy i na łańcucha...

Najgorsze, że nawet jeśli ma się wole walczyć z problemem, to staje się w obliczu całego morza, i nawet nie wiadomo, z której strony ugryźć...

isabelle30

ale wy jestescie mlodzi, cale zycie macie przed soba, to wy mozecie rozmawiac z rowiesnikami, mnie nastolatki nie posluchaja (co taka baba bedzie gadac), potem wpajac szacunek i wiedze o zwierzetach swoim dzieciom i ich przyjaciolom.
ja korzystam z kazdej okazji zeby pokazac maluchowi napotkanemu w parku ze zabawa z psem jest fajna, ze pies czuje, mysli, potrafi kochac lub sie denerwowac, bac.
przy kazdej okazji tlumacze ludziom ze pies to nie przedmiot.
raz nawet, czego sie bardzo wstydze, ale trudno....moja reakcja byla skandaliczna.
poszlam z psem i dzieckiem do parku jak zwykle. za mna szla baba, emerytka. caly czas zrzedzila. a to ze pies biega nie na smyczy, ato ze dziecko depcze trawnik, a to ze dziecko krzyczy a pies szczeka - a oni sie swietnie bawili. potem brutus wywalil kinge, razem zaczeli sie tarzac na trawie (a raczej w blocie). popatrzylam, machnelam reka myslac sobie ze przeciez mam pralke, wanne i ciepla wode, niech sie dobrze bawia a ja mam troche swietego spokoju. a ta baba caly czas za mna lazila i cos tam pomstowala. na psy, na dzieci. w koncu brutus zaczal robic kupe. i tu baba dala ciala, rzucila sie na niego z laska, bic go chciala, bo jak mozna pozwalac psu srac! a ja po prostu czekalam az on skonczy ze zbieraczka w reku. posprzatalam, poczekalam az corka z psem odbiegla nieco, a potem zapytalam babe czy to tylko psy i dzieci jej przeszkadzaja czy moze inne zwierzaki tez. ona we wrzask ze wszystkie bydleta sa kara boska za grzechy ludzkosci. na to nie wytrzymalam. i glosem pelnym sarkazmu wytlumaczylam jej ze ma natychmiast sciagnac ubranie - bo jego skladniki pochodza od zwierzat, oddac emeryture biednym dzieciom - jej juz nie bedzie potrzebna, bo nie szanujac zwierzat nie zasluguje na jedzenie produktow ktore od nich pochodza a trawa na trawniku rosnie za darmo, wiec wynocha na pastwisko. zreszta emerytura tez jej sie nie nalezy, bo jezeli dzieci to element niepotrzebny, to jako osoba mloda jeszcze nie zgadzam sie na utrzymywanie takich wrednych bab ze swoich zarobkow.
baba zzieleniala.
wstyd mi teraz za to, ale to swiadczy tylko o poziomie cywilizacji i kultury naszego spoleczenstwa. bo jego miara jest stosunek do dzieci i zwierzat....

Suvi

Isabelle, swoim rówieśnikom możemy tłumaczyć. Ba, nawet taki jest nasz obowiązek, jako miłośników zwierząt. Ale niestety niektóre osoby dorosłe wiedzą "lepiej" od nas. I w takim przypadku to ich uśiwadamianie jest na nic, bo my jesteśmy "tylko dziećmi" i nie mamy prawa się wtrącać w to jak oni traktują zwierzęta. Takie sytuacje mnie dobijają, bo choć próbuję ludziom zwracać uwagę, to i tak nie osiągnę tym niczego. Dosłownie grochem o ścianę. Ale podkreślam- nie zawsze tak jest.

Dzięki Bogu, że są jeszcze ludzie, którzy np. zakładają różne stowarzyszenia/fundacje na rzecz pomocy zwierzętom. Bo jeśli się zjednoczymy, to na pewno coś zdziałamy. Trzeba tylko trochę zapału do pracy i środków na rozpoczęcie działalności. Organizowane są różne happeningi uśiwadamiające społeczeństwo. I w pewnej mierze odnoszą one skutki. Tylko czemu jest tak mało ludzi się łączy i działa? Nie mówię, że uświadamianie w pojedynkę jest złe (broń Boże). Ale w dzisiejszych czasach już po prostu nie wystarcza. Tak więc czy nie warto się łączyć...?

isabelle30

wiesz dlaczego tak malo ludzi laczy sie w organizacje i dziala? proza zycia - najzwyczajniej brak czasu.
wstaje o 5 rano, musze wyszykowac siebie do pracy, dziecko do przedszkola, psa wyprowadzic na spacer. wychodzimy po 6, mala do predszkola, ja do pracy na drugi koniec warszawy. pod przedszkolem jestem o 16.30. zanim dotrzeny do domu jest 17. szybko na spacer...obiad jem kolo 18. o 18.30-19 mala zjada kolacje, kapiel i do lozka. ja o 21 wychodze z psem na ostatni spacer do parku.
wiekszosc ludzi tak wlasnie zyje... w ten schemat trzeba wsadzic normalne codzienne obowiazki
dzieci, pewnie ze dorosli dzieci nie chca sluchac, ale uwierz mi ze czesto pod plaszczykiem tego "niechcenia" kryje sie straszliwy wstyd, ze "gowniarz" zwraca mi uwage, i o zgrozo ma racje...
jezeli to was pocieszy to jeden dorosly nie slucha drugiego doroslego...