Seter Irlandzki Czerwono-Biały

ShadowDog

seter irlandzki czerwono-biały (Irish Red and White Setter)

proporcjonalnie zbudowany
atletyczny
silny
aktywny, pełen energii, impulsywny, roztrzepany
szybki w reakcji
zdeterminowany
odpowiedzialny
niezawodny
odważny
wszechstronnie utalentowany pies myśliwski, bardzo dobry węch
radosny
inteligentny, bystry
przywiązany
wrażliwy
łagodny, przyjacielski
cudowny kompan dzieci pod każdym względem
zarówno dla niedoświadczonych właścicieli
dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami,
chętnie wychowuje się z innymi psami, ale równie dobrze sam

czujność – bardzo dobra
zdolność do obrony – niska, ale zależna od charakteru psa

łatwy w utrzymaniu – regularne czesanie, dbanie o uszy

uległy
szybko się uczy, aczkolwiek niektóre mogą być trudne do wyszkolenia ze względu na niezależny charakter
ma tendencję do nabierania złych nawyków (konieczna nauka od wczesnych tygodni życia)
umiarkowany temperament

wymaga dużo ruchu i spacerów bez smyczy, ale dostosowuje się do każdych warunków, pod warunkiem stawiania mu umysłowych zadań
może żyć prawie w każdym terenie i klimacie. Mimo iz kazdy mówi, ze setery nie nadają sie do domu jest to nieprawda. Seter nie bedzie sprawiał kłopotów w domu o ile zapewni sie mu odpowiednią dawke ruchu.

rasa wyjątkowo zdrowa, aczkolwiek ma tendencję do wzdęć (wymagany 2-3 posiłki dziennie zamiast jednego), padaczki, alergii skórnych, chorób oczu (PRA), uszu, dysplazji stawów biodrowych i łokciowych, problemów odpornościowych

długość życia – 10-15 lat
wielkość miotu – 4-10 szczeniąt

Standard FCI Nr 330

KRAJ POCHODZENIA: Irlandia
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO STANDARDU: 27.01.2001

PRZEZNACZENIE: Najbardziej pożądany towarzysz i przyjaciel w domu i na polowaniu. Seter Irlandzki Czerwono-Biały jest hodowany przede wszystkim jako pies myśliwski. Przedstawiony poniżej standard rasy powinien być interpretowany głównie z tego punktu widzenia i wszyscy sędziowie na wystawach są zobowiązani oceniać prezentowane psy przede wszystkim od strony ich użytkowości.
KLASYFIKACJA FCI: Grupa 7 - WyżłySekcja 2.2 - Brytyjskie i Irlandzkie Pointery i Setery, Seter.Wymagane próby pracy

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Seter Irlandzki wyodrębnił się jako rasa prawdopodobnie w końcu XVII wieku. Poza Irlandią mało kto wie o istnieniu dwóch ras Seterów Irlandzkich. Seter Irlandzki Czerwono-Biały jest niewątpliwie rasą starszą, z której w wyniku świadomej, selektywnej hodowli wyewoluował seter o jednolicie czerwonym umaszczeniu. Kiedy na początku drugiej połowy XIX wieku Setery Irlandzkie pojawiły się na ringach wystawowych, było wiele nieporozumień odnośnie ich właściwego umaszczenia. W końcu XIX stulecia jednolicie czerwony Seter Irlandzki usunął w cień Setera Czerwono-Białego, który stał się tak rzadki, że sądzono iż wyginął. W latach dwudziestych XX w. czyniono wysiłki mające na celu odtworzenie rasy. Do roku 1944 liczebność Setera Irlandzkiego Czerwono-Białego wzrosła na tyle, aby możliwe było utworzenie klubu rasy. Obecnie przedstawiciele tej rasy pojawiają się dość licznie na irlandzkich wystawach i Field Trialsach. Współcześnie działający Klub Towarzystwa Prób Pracy i Wystaw Setera Irlandzkiego Czerwono-Białego powstał w 1981 r. Dzięki jego staraniom oraz kierowaniu rozwojem rasy, jest ona obecnie dobrze ustalona zarówno w kraju pochodzenia jak i za granicą. Seter Irlandzki Czerwono-Biały z powodzeniem konkuruje na Field Trialsach z innymi rasami wyżłów. Istnieje już dość znaczna liczba Championów Field Trialsów i Championów Wystawowych tej rasy.

WYGLĄD OGÓLNY: Mocny, harmonijnie i proporcjonalnie zbudowany, nie ociężały. Bardziej atletyczny niż szlachetny. Seter Irlandzki Czerwono-Biały jest hodowany głównie jako pies myśliwski i powinien być oceniany przede wszystkim od strony użytkowości.

ZACHOWANIE I TEMPERAMENT: Arystokratyczny, żywy i inteligentny. Sprawia łagodne i przyjazne wrażenie, pod którym wyraźnie wyczuwalne jest zdecydowanie, odwaga i żywiołowość. Seter Irlandzki Czerwono-Biały jest niezwykle przyjacielskim, niezawodnym i łatwo uczącym się psem myśliwskim.

GŁOWA: Szeroka, proporcjonalna do wielkości ciała.

Mózgowa część czaszki: Wysklepiona, bez wyraźnego guza potylicznego, charakterystycznego dla czerwonego Setera Irlandzkiego. Stop: Wyraźny.

Twarzowa część czaszki:
Kufa: O wyraźnych liniach, graniasta.
Szczęki: Równej lub prawie równej długości.
Uzębienie: Prawidłowe, pożądany zgryz nożycowy, dopuszczalny cęgowy.
Oczy: Ciemnoorzechowe lub ciemnobrązowe, okrągłe, lekko wypukłe. Spojówki niewidoczne.
Uszy: Osadzone na poziomie oczu, wyraźnie z tyłu głowy i ściśle do niej przylegające.
SZYJA: Umiarkowanie długa, bardzo muskularna lecz nie gruba, lekko wygięta, bez śladu podgardla.

TUŁÓW: Mocny i muskularny.
Grzbiet: Powinien być silny i dobrze umięśniony.
Klatka piersiowa: Głęboka, o dobrze wysklepionych żebrach.
OGON: Umiarkowanej długości, nie sięgający poniżej stawu skokowego, mocny u nasady i zwężający się wyraźnie ku końcowi. Nie zakręcony. Noszony na poziomie linii grzbietu lub nieco poniżej.

KOŃCZYNY: Dobrze umięśnione i ścięgniste, o mocnej kości.

Kończyny przednie:
Łopatki: Ustawione wyraźnie ku tyłowi.
Łokcie: Swobodne, nie skierowane na zewnątrz ani na zewnątrz.
Podramiona: Proste i ścięgniste, o mocnej kości.
Śródręcze: Mocne.
Kończyny tylne: Szerokie i mocne; od biodra do stawu skokowego długie i muskularne.
Stawy kolanowe: Dobrze kątowane.
Stawy skokowe: Skierowane ku dołowi, nie zwrócone do wewnątrz ani na zewnątrz.
Śródstopie: Umiarkowanie długie, mocne.
Stopy: Zwarte, z obfitym owłosieniem między palcami.
RUCH: Żywy, pełen gracji, wydajny. Daleki wykrok w kłusie. Głowa noszona wysoko, kończyny tylne prowadzone płynnie i z dużą siłą. Oglądane z tyłu kończyny przednie i tylne (poniżej stawu skokowego) powinny poruszać się prostopadle do podłoża, nie krzyżując się ani przeplatając.

SZATA:
Włos: Długie, jedwabiste i delikatne włosy, zwane frędzlami, porastają tylną stronę kończyn i zewnętrzną powierzchnię uszu. Obfite owłosienie występuje również na bokach, rozciągając się na przedpiersie i spód szyi. Wszystkie frędzle powinny być proste, przylegające i nie kędzierzawe; dopuszczalna jest jedynie lekka falistość włosa. Ogon powinien być ozdobiony obfitym piórem. Na pozostałych częściach ciała włos powinien być krótki, przylegający i nie kędzierzawy.
Umaszczenie: Podstawowym kolorem jest biały z jednolicie czerwonymi łatami (stanowiącymi wyraźnie odgraniczone plamy). Obydwa kolory powinny być maksymalnie żywe i lśniące. Cętkowanie, lecz nie dereszowatość, jest dopuszczalne na części twarzowej, stopach, na nogach przednich do wysokości łokcia, a na tylnych do stawu skokowego. Cętkowanie na innych częściach ciała, jak również dereszowatość i drobne nakrapianie są niedopuszczalne i stanowią wadę dyskwalifikującą.
WZROST:
Wysokość w kłębie: Psy: 62 cm - 66 cm Suki: 57 cm - 61 cm
Waga: 25-34 kg

WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego standardu powinny być uznawane za wady i oceniane w zależności od stopnia odchylenia.

WADY POWAŻNE: Psy i suki nie mieszczące się w podanych granicach wzrostu.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
psy wykazujące agresję
samce nie posiadające dwóch normalnie rozwinętych jąder
jakkolwiek cętkowanie (ale nie dereszowatość) jest dopuszczalne na części twarzowej, stopach oraz na nogach przednich do wysokości łokcia, a na tylnych do stawu skokowego, to cętkowanie, dereszowatość i drobne nakrapianie na innych częściach ciała jest niedopuszczalne i stanowi wadę dyskwalifikującą.
UWAGA: Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone całkowicie w worku mosznowym.

Seter irlandzki czerwono-biały nieco różni się od setera irlandzkiego. Jego uszy są wyżej osadzone, szersze i krótsze. Włos na kończynach i ogonie jest również nieco krótszy, budowa ciała zaś bardziej masywna i krępa niż u jego mahoniowego kuzyna.

Myśliwi bardzo chwalą cechy użytkowe setera czerwono-białego, jest on podobno dużo bardziej wytrzymały niż seter irlandzki maści jednolicie mahoniowej. Seter czerwono-biały jest psem przyjacielskim, posłusznym, inteligentnym i lubiącym pracę. Jest psem wrażliwym i ekspansywnym, toteż jego szkolenie nie jest sprawą prostą. Warto zdać sobie z tego sprawę wybierając go jako psa do towarzystwa. Potrzebuje poza tym dużo ruchu.

Jeśli chodzi o porównanie charakteru setera jednolitego i czerwono białego, to ten drugi jest zdecydowanie bardziej arystokratyczny, żywszy i szybciej sie uczy, a co za tym idzie jest z nim mniej problemów wychowawczych. Sprawia łagodne i przyjazne wrażenie, pod którym wyraźnie wyczuwalne jest zdecydowanie, odwaga i żywiołowość. Seter Irlandzki Czerwono-Biały jest niezwykle przyjacielskim, niezawodnym i łatwo uczącym się psem myśliwskim. Mocny, harmonijnie i proporcjonalnie zbudowany, nie ociężały. Bardziej atletyczny niż szlachetny. Seter Irlandzki Czerwono-Biały jest hodowany głównie jako pies myśliwski i powinien być oceniany przede wszystkim od strony użytkowości. No i oczywiście pragne też zauważyć, iż większość seterów irlandzkich jednolitych jest już nastawiona typowo na wystawy, a o prawdziwym powołaniu tego psa czyli polowaniach mało kto pamięta. Profesjonalny sędzia oceniający na wystawie, zauważy, że gdy powieje mocniej wiatr to pies typowo użytkowy zareaguje, zacznie węszyć, widać ruch nozdrzy, natomiast typowy wystawowiec, będzie stał nieruchomo jakby nie miał w sobie życia... Oczywiście nie twierdze, że takie są wszystkie setery, ale z tego co widac ostatnio na wystawach to coraz więcej jest takich właśnie seterów.
A porównując charakter czerwono białego do gordona, to powiem tyle, że gordon jak sie uprze to juz tak zostanie... natomiast ten pierwszy jest bardziej uległy

Seter irlandzki czer-biał. jest psem bardzo ładnym, eleganckim i pełnym temperamentu. Jest wierny, przywiązany do ludzi (nasza Jarda, bzikuje gdy nie ma nas długo a gdy wracamy do domu to jej reakcja jest taka jakby nas nie widziała przez pare lat) , bardzo ruchliwy (codziennie spacerujemy z nią minimum godzine po łąkach i lasach - które mamy zaraz za domem, a ona i tak chce więcej!), szybki (prawie udało jej się dogonic zająca, ale niestety zając słynie ze skoków raz w lewą raz w prawą a nasza Jarda na zakrętach się nie wyrabiała ;p), inteligentny( bardzo szybko załapała jak to jest z podawaniem łapy, warowaniem, turlaniem się, aportowaniem, a także z tym że nawet gdy brama jest otwarta to nie ma prawa za nią wyjść ;p itp) i stale gotowy do zabawy (czy to zabawa ze szczeniakami, czy z moją młodszą córką, a nawet starszą). Nie jest z natury dobrym psem stróżującym. Wprawdzie na widok obcego zaczyna ujadać, jednak wszelkich gości serdecznie wita. Ważne jest, aby setera irlandzkiego poddać konsekwentnemu i serdecznemu wychowaniu, w przeciwnym razie może szybko wziąć górę jego namiętność do polowania. Jako niezawodny pies wystawiający i aportujący nadaje się na wspaniałego pomocnika myśliwego. Wiele myśliwych rezygnuje z irlandów mahoniowych, dla seterów czerwono-białych które są bardziej wytrzymałe, oraz dla gordonów, najcięższych z seterów, aczkolwiek nie zapasionych). Seter nadaje się również bardzo dobrze na przywiązanego do ludzi psa domowego czy towarzyszącego.
Jest zdecydowanie najbardziej wysportowanym psem spośród wszystkich seterów.
Mocny, harmonijnie i proporcjonalnie zbudowany, nie ociężały.
Arystokratyczny, żywy i inteligentny. Sprawia łagodne i przyjazne wrażenie, pod którym wyraźnie wyczuwalne jest zdecydowanie, odwaga i żywiołowość. Seter Irlandzki Czerwono-Biały jest niezwykle przyjacielskim, niezawodnym i łatwo uczącym się psem myśliwskim.

(www.shadowdog.friko.pl - hodowla Seterów irlandzkich Czerwono Białych oraz Seterów Szkockich Gordonów)

Szyszka

Jakie piękne!! Love

Zakochałam się...

Sparrowka

To twoje psy? Wink

Podziwiam, podziwiam, piesek wspaniały. Sczególnie ciekawa jest "latająca" fota Cool

adams

Piekne psiaki, zupełnie inne niż czerwone seterki Smile

Layla

Śliczne, ogólnie podobają mi się seterki. Podoba mi się 1 i 2 fotka.

Russ

Byliście w Sopocie? Śliczny psiak Smile

Atha

Szkoda tylko, że tak mało popularne. Ale i tak dobrze, że są!

ShadowDog

Pierwsze zdjęcie pochodzi z bardzo dobrej zagranicznej hodowli, a pozostałe to zdjęcia mojego psa - TYTUSA Bohamia Thalset - wspaniałego importa czeskiego. Z linii czesko włoskiej. Wink

Posiadam hodowlę irlandów czerwono białych i gordonów. Chcę troszkę rozreklamowac te rasy a szczególnie czerwono białe setery. W swojej hodowli posiadam sukę czerwono białą, do niej psa czerwono białego oraz sukę gordona. ;]

Oto Benita i Jarda:

(na polowanku! czyli to co setery lubią najbardziej ;])

A tutaj w ogródku:

Nutella-chan

Ależ one piękne!!!! Oj oj!!! Mi tez sie własnie te dwa Seterki podobają..

Myszka

Śliczne, szkoda, że w Polsce jeszcze tak mało popularne Sad

Szyszka

Ja w ogóle nie wiedziałam że takie swetery istnieją xD

ShadowDog

adams

Ja słyszałem, one są rasą pierwotna prawda, bo to setery czerwone pochodzą od czerwono-białych prawda? A żona Jacka Cygana ma takiego setera Smile

Atha

Też mam taka nadzieję Wink

Jakos ich popularność idzie jakby sinusoidą.
Jak wy to robicie, że one patrzą wszystkie w jedna stronę i to na raz? Shocked

ShadowDog

heh tak to prawda one były pierwsze a dopiero po nich "powstały" irlandy rude. Które stały sie tak popularne ze praktycznie czerwono białe wyginęły. Jednak uwaga uwaga powróciły w wielkim stylu!! Wink

A jak my zrobilismy to zdjęcie? Proste.
Ja ustawiłam psiaczki kazałam im zostac na miejscu i sie nie ruszac. Patrzyły sie w obiektyw... a mój mąz który wychodził z domu zawołał je. One wiedziały ze nie moga się ruszyc więc tylko głowy przekręciły w stronę pana. Wink