Cirneco dell Etna

Alka

Kraj pochodzenia: Włochy

Data publikacji aktualnie obowiązującego wzorca: 27.11.1989

Użytkowość: Pies myśliwski, szczególnie do polowania na dzikie króliki.

Klasyfikacja FCI:Grupa V: Szpice i rasy pierwotne.
Sekcja 7: Psy myśliwskie ras pierwotnych.
Nie podlega próbom pracy.

Krótki rys historyczny: Badania historyczne dotyczące ras psów rozpowszechnionych w basenie Morza Śródziemnego prowadzą do konkluzji, że Cirneco dell Etna pochodzi od starożytnej rasy psów myśliwskich z doliny Nilu z epoki faraonów. Psy te przybyły na Sycylię najprawdopodobniej wraz z Fenicjanami. Jednakże najnowsze badania naukowe skłaniają się ku koncepcji, według której mamy tu do czynienia z rasą psów rdzennie wywodzących się z Sycylii, a dokładniej z okolic Etny. Znalezione monety i ryciny dowodzą, że cirneco zamieszkiwały te okolice już wiele wieków przed naszą erą.

Wygląd ogólny: Pies rasy pierwotnej o eleganckich i smukłych kształtach, średniego wzrostu, zgrabny, mocny i silny. Morfologicznie pies o lekko długawych liniach, lekkiej budowy; pies wpisuje się w kwadrat; o pięknej sierści.

Ważne proporcje:

Długość tułowia równa wysokości w kłębie (wpisany w kwadrat).
Głębokość klatki piersiowej nieco mniejsza niż wysokość od ziemi do łokcia.
Długość kufy nie osiąga połowy długości głowy (proporcja czaska-kufa wynosi ok. 10 do 8, ale preferuje się psy o długości kufy zbliżonej do długości czaszki).
Zachowanie / Charakter: Pies myśliwski, przystosowany do polowania w trudnym terenie, w szególności do polowania na dzikie króliki; obdarzony dużym temperamentem, jednocześnie jest to pies łagodny i czuły.

Głowa:
Mózgoczaszka: Czaszka: kształtu podłużnie owalnego, linie górne czaszki i kufy prawie równoległe. Górny profil czaszki jest tak lekko wypukły, że wygląda na prawie płaski; szerokość czaszki pomiędzy łukami jarzmowymi nie może być większa niż niż połowa długości głowy; łuki nadoczołowe niezbyt wystające; bruzda czołowa tylko nieznacznie zaznaczona; grzebień oraz guz potyliczny tylko nieznacznie rozwinięte.
Przełom czolowy: Wyraźnie zaznaczony, o nachyleniu ok. 140° stopni.
Trzewioczaszka: Nos: O kształcie prawie prostokątnym, raczej duży, jego kolor odpowiada umaszczeniu (raczej ciemnokasztanowaty, jasnokasztanowaty, w kolorze skóry).
Kufa: Długość kufy wynosi co najmniej 80% długości czaszki; jej głębokość i wysokość (mierzona pośrodku kufy) jest co najmniej równa jej właściwej długości; jej szerokość (mierzona po środku kufy) jest mniejsza niż połowa jej długości. Kufa jest szpiczasta z prostą linią górną; jej niższy boczny profil jest wyznaczony żuchwą.
Wargi: Delikatne, cienkie i dobrze przylegające do szczęk, lekko przykrywające zęby dolnej szczęki. Błona śluzowa w kącikach warg prawie niewidoczna.
Szczęki/zęby: Szczęki normalnie rozwinięte, choć nie wyglądające na silne; dolna szczęka lżej rozwinięta, z cofniętym podbródkiem. Siekacze ustawione prosto w szczękach, doskonale ułożone w linii i dopasowane. Zęby dobrze rozwinięte, uzębienie kompletne, zgryz nożycowy.
Policzki: Płaskie.
Oczy: Oczy wyglądające na raczej małe, koloru ochry (brunatno-żółte), niezbyt ciemne, bursztynowe lub nawet szare, nigdy brązowe czy ciemno piwne; w ułożeniu bocznym; łagodne w wyrazie; owalne w kształcie, brzegi powiek pigmentowane w kolorze odpowiadającym kolorowi nosa.
Uszy: Osadzone dość wysoko i blisko siebie, stojące i sztywne, otwarte naprzód; trójkątne w kształcie z wąskim zakończeniem, nie mogą być przycięte. Ich długość nie przekracza połowy długości głowy.

Szyja: Profil: Linia górna łukowata (wysklepiona). Długość: Równa długości głowy. Kształt: W kształcie ściętego stożka; mięśnie widoczne, zwłaszcza wzdłuż grzbietu szyi. Skóra: cienka i napięta, dobrze przylegająca; nie tworzy podgardla.

Tułów:
Linia górna: Prosta, wdzięcznie nachylona od kłębu w kierunku zadu.
Kłąb: Dość wyraźnie zaznaczony, wąski ze względu na zbieżność łopatek; łagodnie przechodzi w szyję bez widocznych załamań.
Grzbiet: Linia górna prosta, mięśnie średnio rozwinięte; długość częsci piersiowej mierzy około 3 razy tyle co długość części lędźwiowej.
Lędźwie: Długość lędźwi osiąga około 1/5 wysokości w kłębie, a ich szerokość jest zbliżona do ich długości; mięśnie krótkie i ledwo widoczne, ale mocne.
Zad: Linia górna raczej prosta, o nachyleniu około 45°. Długość tego nachylenia oraz nachylenia zadu wynosi około 1/3 wysokości w kłębie, jego szerokość wynosi prawie połowę jego długości; mięśnie zadu nie są uwydatnione.
Klatka piersiowa: Długość klatki piersiowej jest nieco większa niż połowa wysokości w kłębie (około 57%) a jej szerokość (mierzona w najszerszym punkcie) jest nieco mniejsza niż trzecia część wysokości w kłębie; tors sięga do lub prawie sięga do poziomu łokci, ale nie schodzi poniżej ich poziomu; żebra tylko lekko wysklepione, ale nigdy płaskie; obwód klatki piersiowej, który przekracza wysokość w kłębie o około 1/8, oznacza raczej wąską klatkę piersiową.
Linia dolna: Linia dolna wyznaczona jest poprzez równomiernie wznoszącą się linię wzdłuż brzucha, bez żadnego widocznego załamania. Brzuch szczupły i wciągnięty, boki równej długości w stosunku do słabizn.

Ogon: Nisko osadzony, raczej gruby i o równej grubości na całej swojej długości, dość długi, opadający w dół do poziomu lub nieco poniżej poziomu stawu sokowego; noszony szablowato w stanie spoczynku; noszony powyżej linii grzbietu, zakręcony, gdy pies jest pobudzony; włos gładki.

Kończyny:
Kończyny przednie: Proste i równoległe. Widziane z profilu tworzą pionową linię od szczytu łopatki do czubków palców. Kolejna pionowa linia biegnie od stawu łokciowego, dzieląc przedramię i nadgarstek na mniej więcej równe cześci kończące się w połowie długości śródręcza. Widziane od przodu, kończyny muszą tworzyć pionową linię biegnącą od szczytu ramienia dzielącą łopatkę, nadgarstek, śródręcze i stopę na dwie mniej więcej równe części. Długość nogi przedniej od ziemi do łokcia jest nieco większa niż połowa wysokości w kłębie.
Łopatki: Długość kości łopatki powinna osiągać około 1/3 wysokości w kłębie, o nachyleniu około 55°; szczyty łopatek znajdują się blisko siebie; kąt łopatkowo-ramienny wynosi 115° do 120°.
Ramiona: Ich długość jest równa połowie długości nóg mierzonej od ziemi do łokcia; ułożone niemal doskonale równolegle lub prawie równolegle do płaszczyzny pośrodkowej tułowia, w postawie lekko ukośne, o widocznych i wyraźnie widocznych mięśniach.
Łokcie: Ułożone na poziomie lub poniżej poziomu linii mostka, równolegle do linii pośrodkowej tułowia; ukątowanie stawu łokciowego wynosi około 150°.
Przedramiona: Ich długość równa jest tzreciej części wysokości w kłębie; proste i równoległe; bruzda łokciowo-nadgarstkowa dobrze widoczna; kości przedramienia o budowie delikatnej ale silnej.
Nadgarstek: Przedłuża prostą linię przedramienia; kość grochowata uwydatniona.
Śródręcze: Jego długość nie powinna być mniejsza niż 1/6 wysokości nogi przedniej, mierzonej od ziemi do łokcia; szersze niż nadgarstek, ale płaskie i suche, śródręcze lekko nachylone ku przodowi; kości śródręcza płaskie i drobne.
Łapy: Owalne w kształcie (zajęcza łapa) z wysklepionymi i zwartymi palcami; pazury silne i zakrzywione, brązowe lub mięsisto różowe wpadające w brąz lecz nigdy czarne; opuszki twarde, tego samego koloru co pazury.
Kończyny tylne: Proste i równoległe. Widziane z profilu tworzą pionową linię schodzącą od tylnej części guza kulszowego do ziemi, prawie sięgającą lub sięgającą czubków palców. Widziane z tyłu, linię pionową schodzącą od tylnej części siedzenia do ziemi, dzielą czubek stawu skokowego, śródstopie i tylną łapę na dwie równe części. Długość tylnej łapy wynosi około 93% wysokości w kłębie.
Udo: Długie i szerokie. Jego długość wynosi jedną trzecią wysokości w kłębie; mięśnie płaskie a tylna krawędź pośladka lekko wypukła; jego szerokość (zewnętrzna powierzchnia) równa jest 3/4 jego długości; kąt miednicowo-udowy wynosi około 115°.
Staw skokowy: Powinien znajdować się na linii pionowej pomiędzy pośladkiem a ziemią; kąt piszczelowo-udowy wynosi około 120°.
Podudzie: O nieco mniejszej długości niż długość części udowej, o nachyleniu pod kątem 55°. coverging mięśnie są szczupłe i dobrze wyodrębnione; o lekkim kośćcu; wyraźnie widoczna rynienka podudzia wzdłuż mięśnia Achillesa.
Staw skokowy: Odległość od spodu łapy do czubka stawu skokowego wynosi nie więcej niż 27% wysokości w kłębie; jego zewnętrzna powierzchnia jest szeroka; kąt piszczelowo-skokowy wynosi około 135°.
Sródstopie: Jego długość równa jest jednej trzeciej długości przedniej łapy mierzonej od ziemi do łokcia; o cylindrycznym kształcie i w pozycji pionowej, a więc prostopadłe do ziemi; bez wilczych pazurów.
Łapa: Lekko owalna w kształcie, reszta jak łapa przednia.

Chody: Galop, czasem przechodzący w fazy przerywanego kłusu.

Skóra: Cienka, dobrze przylegająca na całym ciele. Barwa może być różna w zależności od koloru sierści. Błona śluzowa i skóra na nosie w kolorze opisanym dla nosa, pozbawiona czarnych plam lub z depigmentacją.

Szata: Włos: Gładki, delikatny na głowie, uszach i łapach; średniej długości (około 3 cm) lecz gładki i przylegający do całego ciała i ogona; włos prosty i sztywny jak koński.
Umaszczenie:

Płowe, o mniej lub bardziej intensywnym odcieniu lub jaśniejszym jak izabelowe, piaskowe, itp.
Płowe z mniej lub bardziej rozległymi białymi znaczeniami (biała strzałka na głowie, białe znaki na piersiach, białe stopy, białe zakończenie ogona, biały brzuch; biały kołnierz jest słabiej tolerowany).
Umaszczenie białe lub białe z pomarańczowymi plamami jest tolerowane; umaszczenia płowe składające się z włosów lekko jaśniejszych i ciemniejszych jest dozwolone.
Wielkość i ciężar:
Wysokość w kłębie: Psy: od 46 do 50 cm. Tolerancja do 52 cm.
Suki: od 42 do 46 cm. Tolerancja do 50 cm.

Waga: Psy: 10 do 12 kg, Suki: 8 do 10 kg.

Wady: Wszelkie odchylenia od powyższego wzorca powinny być uważane za wady powodujące obniżenie oceny, w zależności od stopnia wyrażenia.

Wady dyskwalifikujące:

Znaczna zbieżność lub rozbieżność osi czaszki i kufy.
Grzbiet nosa wklęsły.
Przodozgryz lub tyłozgryz.
Depigmentacja tęczówki oka.
Całkowicie zwisające lub nietoperzowate uszy.
Ogon zakręcony na grzbiet.
Czarne pazury.
Czarne opuszki palców.
Czarna depigmentacja, nawet nieznaczna.
Umaszczenie brązowe lub wątrobiane.
Czarne lub brązowe znaki.
Obecność włosów czarnych lub brązowych.
Sierść pręgowana.
Czarne błony śluzowe.
Całkowita depigmentacja.
Wysokość o 2 cm lub więcej powyżej lub poniżej zakresu wyznaczonego przez wzorzec.
Uwaga: Samce powinny mieć oba jądra normalnie wykształcone i całkowicie opuszczone do moszny.

Źródła:
[link widoczny dla zalogowanych]