Czechosłowacki Wilczak

Atha

Te, a może wilczak?

wzorzec:
Pochodzenie rasy Była Czechosłowacja
Patronat Słowacja
Ważne proporcje Długość ciała : Wysokość w kłębie = 10:9
Długość kufy : Długość czaszki = 2:3
Wyglad ogolny Pies o mocnej budowie. Powyżej średniego wzrostu, prostokątny. Kształtem ciała, ruchem, strukturą włosa, kolorem sierści przypomina wilka.
Temperament Żywy, aktywny, posłuszny, szybko reagujący, nieustraszony, odważny. Nieufny, ale nie atakuje bez potrzeby. Niezwykle oddany właścicielowi. Odporny na trudne warunki pogodowe. Wszechstronny.
Głowa Głowa symetryczna, umięśniona. Przy spojrzeniu z boku i z gory tworzy kształt klina. Musi mieć wyraźne cechy płci.
Czoło: Lekko wypukłe. Bruzda czołowa nie zaznaczona.
Guz potyliczny: Wyraźny. Policzki gładkie, wyraźnie umięśnione, niezbyt rozwinięte.
Nos: Owalny, czarny.
Kufa: Gładka, nie szeroka, kość nosowa prosta.
Wargi: Przylegające. Brzegi warg są czarne.
Uzebienie: Szczęki mocne, symetryczne. Zęby dobrze rozwinięte, szczególnie kły. Zgryz nożycowy lub cęgowy, 42 zęby regularnie uformowane.
Policzki: gładkie, wyraźnie umięśnione, niezbyt rozwinięte.
Oczy: Małe, skośne, w kolorze bursztynowym. Przylegające powieki.
Uszy: Stojące, cienkie, trójkątne, krótkie (tzn. nie dłuższe niż 1/6 wysokości w kłębie); zewnętrzny brzeg nasady ucha i zewnętrzny kącik oka w jednej linii. Pionowa linia z czubka ucha przechodziłaby prawie wzdłuż całej głowy.

Szyja Sucha, umięśniona. Osadzona max. 40° do osi poziomej. Dość długa, tak aby pies mógł bez wysiłku dostać nosem ziemi.

Ciało Grzbiet: Płynne przejście od szyi do grzbietu. Lekko opadająca górna linia.
Kłąb: Umięśniony, zaznaczony, ale nie może psuć górnej linii.
Grzbiet: Mocny i prosty.
Klatka piersiowa: Symetryczna, umięśniona, pojemna, w kształcie gruszki, zwężająca się w kierunku mostka. Nie sięgająca łokcia.
Brzuch: Podciągnięty.
Lędźwie: Krótkie, umięśnione, nie szerokie, lekko opadające.
Zad: Krótki, umięśniony, nie szeroki, lekko opadający
Ogon: Wysoko osadzony, pionowo zwisający w dół. Przy pobudzieniu pies nosi ogon sierpowato wygięty w góre.

Kończyny Przednie kończyny: Proste, gładkie, ustawione dość blisko siebie, stopy ustawione lekko na zewnątrz.
Łopatki: Umięśnione, dobrze osadzone. Ustawione pod kątem 65° w stosunku do osi poziomej.
Ramię: Muskularne, ustawione pod kątem 120° do 130° w stosunku do łopatki.
Łokcie: Przylegające w biegu. Mocno zaznaczone, ruchome. Z łopatką tworzą kąt 120-130 stopni.
Przedramię: Długie, suche i proste. Długość przedramienia i nadgarstka stanowi 55% wysokości w kłębie.
Nadgarstki: Długie, ustawione pod kątem około 75° do ziemi. W ruchu lekko sprężyste.
Łapy: Duże, ustawione lekko na zewnątrz. Dość długie, zaokrąglone palce i długie ciemne paznokcie. Wyraźne, elastyczne, ciemne poduszki.
Tylnie kończyny: Mocne, równoległe do siebie.
Udo: Długie, wyraźne. Ustawione pod kątem 80° do miednicy.Staw biodrowy zaznaczony, ruchomy.
Kolano: Mocne i ruchome.
Podudzie: Długie, gładkie, umięśnione. Ustawione pod kątem 130° do śródstopia.
Staw skokowy: Mocny, ruchomy
Śródstopie: Długie, prawie prostopadłe do ziemi.
Łapy: Dość długie, zaokrąglone palce z ciemnymi paznokciami.

Ruch Harmonijny, swobodny, kryjący ziemię kłus. Kończyny w ruchu jak najbliżej ziemi. Głowa i szyja prawie poziomo ustawione. Sznuruje w stępie.
Skóra Skóra elastyczna, przylegająca, bez fałd, niewypigmentowana.
Szata Prosty, przylegający włos. Duża rożnica między okrywą zimową i wiosenną. W zimie okrywie wierzchniej towarzyszy gęsty podszerstek na całej powierzchni ciała. Włos pokrywa brzuch, wewnętrzną powierzchnię ud, wewnętrzną stronę uszu, przestrzeń między palcami.
Kolor: Od żółtawo-szarego do srebrzysto-szarego z charakterystyczną jaśniejszą maską. Jaśniejszy włos na spodniej powierzchni szyi i piersi. Dopuszczalny ciemno szary kolor z maską.

Wzrost Psy: min. 65 cm. Suki: min. 60 cm.
Waga Psy: min. 26 kg. Suki: min. 20 kg.
Wady Każde odstępstwo od wzorca uważane jest za wadę w zależności od stopnia występowania.
Ciężka lub lekka głowa, płaskie czoło.
Ciemnobrązowe, czarne lub niejednakowego koloru oczy.
Grube, wysoko lub nisko osadzone uszy.
Wysoko noszona szyja, nisko noszona szyja.
Niezaznaczony kłąb, nietypowa górna linia , długi zad.
Za mocne lub za małe kątowanie przednich kończyn. Słabe (wyginające się) nadgarstki.
Za mocne lub za słabe kątowanie tylnich kończyn. Słabo umięśnione.
Ogon długi, nisko osadzony, źle noszony.
Słabo zaznaczona maska.
Krótki, kołyszący się krok.

Wady dyskwalifikujace
Zachwianie proporcji ciała.
Wady temperamentu i charakteru.
Nietypowa głowa, braki w uzębieniu, wadliwy zgryz.
Nietypowy kształt i osadzenie oka. Nietypowe osadzenie i kształt ucha,
Wiszące podgardle, mocno opadający zad.
Nietypowa klatka piersiowa. Wadliwe i nietypowe ustawienie przednich kończyn.
Nietypowy, źle noszony ogon.
Odstająca i nietypowa szata. Inna niz standardowa barwa.
Nietypowy ruch.
Nota bene: psy muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra.

Sparrowka

Jeśli wilczak to daje fotki:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]
Jak wam sie te fotki podobaja?

Goldenka

Super:)

FiGa

Ta fotka z górami w tle jest świetna!! Very Happy

O rasie za wiele nie słyszałam, nigdy też nie miałamm przyjemności spotkac takiego psiura w realu, a szkoda Sad

Sparrowka

No to Figa prosze:

Pierwotnym celem krzyżowania wilka europejskiego (pospolitego) z owczarkiem niemieckim było uzyskanie psów użytkowych na potrzeby czechosłowackiej straży granicznej. Na początku chciano "ulepszyć" owczarki niemieckie – te, które były na służbie okazały się nie być wystarczająco wytrzymałe, wytrwałe i czujne. Po zaakceptowaniu modelu badań podzielono zadania i w roku 1957 przystąpiono do realizacji projektu. Pierwsze próby krzyżowania były nieudane - szczeniaki wilczycy Brity i owczarka niemieckiego Cézara z Březového háje urodziły się dopiero 26 maja 1958 roku. Druga linia CzW utworzona przez potomków tej samej wilczycy Brity i ON Kurta z Václavky, została założona po odchowaniu krzyżówek F1 urodzonych 21.05.1960 w Libějovicích. W latach siedemdziesiątych psy rodziły się głównie w nowej stacji hodowlanej w pobliżu Malacky na Słowacji. Tu rasę wzbogacił wilk Sarik, który jest założycielem czwartej linii wilczaków. W roku 1974 został on skojarzony z "Xela z Pohraniční stráže" (F3) i "Urtą z Pohraniční stráže" (CzW). Ten postęp hodowli i dalszy rozwój populacji umożliwił drugą falę rozwoju cywilnej hodowli, która dotyczyła całego terenu Czechosłowacji - w czasie założenia klubu, tj. 20.03.1982, wszystkie zwierzęta dopuszczone do hodowli, lub ich rodzice pochodzili ze słowackiej stacji hodowlanej lub od cywilnych hodowców, którzy te zwierzęta otrzymali z Bratysławy. W roku 1985 założyciel rasy pan Karel Hartl rozszerzył pulę genetyczną poprzez skojarzenia owczarka Bojara vom Schotterhof i wilczycy Lejdy. Ze szczeniąt, które urodziły się w roku 1983 w stacji hodowlanej w Libějovicích użyto jedynie psa F1 KAZANa z Pohraniční stráže – mimo, że był to potomek wilka, to swoim wyglądem przypominał zdecydowanie dużego owczarka. To podzieliło hodowców – Słowacy blokowali częściowo potomków z linii Kazana, która jest z tego powodu spotykana głównie w rodowodach psów z Czech i odbiła się w cechach typowych dla owczarków, które odzywają się czasem nawet jeszcze teraz. Od roku 1983 nie stosuje się żadnych domieszek wilczej krwi. Ponieważ hodowla tej rasy doskonale się rozwijała, klub hodowców czechosłowackich wilczaków poprosił w roku 1988 o uznanie rasy przez Międzynarodową Federacje Kynologiczną FCI, co nastąpiło 13 czerwca 1989 w Helsinkach. Było to ukoronowanie wysiłków czeskich i słowackich hodowców. Po podziale Czechosłowacji 01.01.1993, na konferencji w Bratysławie 23 stycznia 1993 klub podzielono. Na posiedzeniu CMKU 4 lipca 1993 ustanowiono, że nazwa i kraj pochodzenia rasy pozostanie bez zmian, podczas gdy patronat nad rasą przejmie Słowacja. Ostateczne zatwierdzenie rasy miało miejsce na konferencji w Meksyku w roku 1999.

Użytkowość

Głowa młodego psaPoczątkowo ludzie krzyżując psa z wilkiem chieli "ulepszyć" owczarki niemieckie – te, które były na służbie okazały się nie być wystarczająco wytrzymałe, wytrwałe i czujne. Ponieważ są to typowe cechy wilka, który "śpi z otwartymi oczami", więc to w nim widziano szansę na poprawienie walorów użytkowych psów.

Krzyżówki były zewnętrznie bardzo podobne do wilka: miały takie same wymiary, pojemność mózgu i wilczasty kolor. Odziedziczyły także ogromną zdolność do regeneracji sił: podczas gdy krzyżówki po przebiegnięciu 100 kilometrowego odcinka były po trzech, czterech godzinach w pełni wypoczęte, owczarki potrzebowały na to 10-12 godzin po przebiegnięciu odcinka o połowę krótszego. CzW miały też o wiele lepszy zmysł węchu i orientacji (szczególnie w nocy) oraz były odporniejsze na warunki atmosferyczne: mróz, upał i deszcz. Młode psy drugiej generacji można już było szkolić, o ile szczeniaki zostały zabrane od matki wystarczająco wcześnie i wychowane bez kontaktu z innymi psami. Do treningu obronnego nadawały się wtedy jedynie nieliczne psy. Wszystkie osobniki bardzo przywiązywały się do ludzi, którzy się nimi zajmowali, ale trudno nawiązywały kontakt z obcymi. O ile cechy takie jak niepewny charakter zostały z czasem zlikwidowane (obecnie strachliwość uważana jest za wadę dyskwalifikującą), to nie udało się zlikwidować ich przywiązania do ludzi. Gdy ich przewodnicy po dwóch latach szli do cywila, wilczaki miały duże problemy w przyzwyczajeniu się do nowego właściciela. To spowodowało, że nie są one używane obecnie w wojsku, gdzie preferuje się rasy łatwiejsze (i tańsze) w szkoleniu. W chwili obecnej wilczaki radzą sobie doskonale na placu szkoleniowym, gdzie przy odpowiedniej motywacji nie różnią się od innych ras użytkowych. Ale stale ich domeną pozostaje tropienie, gdzie po latach dokładnej selekcji nie mają sobie równych pod względem siły węchu.

Temperament
Pies niezależny i nigdy do końca nie jest ślepo podporządkowany człowiekowi, bardzo inteligentny, o doskonałej orientacji w terenie.

Budowa

SuczkaWyglądem bardziej przypomina wilka od Saarloosa wolfhonda

Początkowo wilczaki były selekcjonowane jedynie na cechy charakteru. Ich wygląd nie grał roli, chyba, że były to cechy, które miały wpływ na użytkowość. I przez wiele lat CzW bardziej przypominały owczarki niemieckie – nic dziwnego: miały często 80 lub 90% krwi ONów i stąd (nieudane) pomysły włączenia wilczaków do hodowli owczarków niemieckich. Prawdopodobnie dopiero w połowie lat siedemdziesiątych wilczaki zaczęły coraz bardziej upodabniać się do wilków. 14.11.1979 na świat przyszedł Rep z Pohraniční stráže, który odmienił wizerunek rasy. Był to pies wyjątkowy – miał 42% wilczej krwi, a przez pana Františka Rosíka został uznany za wzorcowego wilczaka. Rep doczekał się 250 szczeniąt i miał ogromny wpływ na wizerunek rasy, bo poprzez chów wsobny wzmocniono jego cechy, co pozytywnie wpłynęło na eksterier CzW i nie tylko doprowadziło do wyrównania populacji (dzięki czemu można było starać się o uznanie rasy), ale i spowodowało, że wilczaki nabrały cech eksterieru typowych dla wilków i pomogło w eliminacji niechcianych cech owczarka niemieckiego..

Szata i umaszczenie
Dopuszczony jest kolor ciemnoszary (czarno-biało-szary, bez brązu). Jednak ponieważ raczej nie spotyka się wilków europejskich całych biało-szarych (nie mówiąc już o prawie białych, czy czarnych) - z tego powodu także u wilczaków preferowane są jednak osobniki umaszczone tak jak ich dzicy przodkowie: mające sporą domieszkę rudego, brązu i koloru żółtego.

Wymiary
- wysokość w kłębie: suki min 60 cm (średnia - 63 cm), psy min 65 cm (średnia 68 cm);

- waga: suki około 30 kg, psy 40-45 kg.

Utrzymanie
W higienie utrzymanie tej rasy nie jest kłopotliwe, w prowadzeniu wymaga jednak konsekwentnego i zdyscyplinowanego podejścia.

Popularność w Polsce

Typowa suczka i piesPolska była prawdopodobnie pierwszym krajem w Europie (oczywiście poza Czechosłowacją), w którym pojawiły się wilczaki. Pierwszy CzW – Ringo z Pohraniční stráže przyjechał do Polski wraz ze swoim właścicielem Mirosławem Bednarskim w roku 1973 i zamieszkał w Warszawie. Jednak na rozwój rasy trzeba było poczekać do końca lat 90-tych. Stopniowo przybywało psów – najpierw po jednym w ciągu roku, potem (od r. 2000) po 4-5. W roku 2000 zostaje zarejestrowana pierwsza hodowla tej rasy, w której 26.11.2002 na świat przychodzi pierwszy miot czechosłowackich wilczaków – ‘A’ z Peronówki.

W chwili obecnej w Polsce jest okolo 60 CzW (i ich ilość stale rośnie).

Silverwolf

Ja tylko raz widziałam te psy (hodowla jest w lubuskim, wiec nie mam daleko Wink

) po prostu mnie zauroczyły, a im wiecej o nich wiedzialam, tym bardziej mi sie podobaly Very Happy

I nie obędzie się bez fotek:
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

A tu fotka zrobiona przeze mnie na wystawie (troszke nie wyszła) wilczaków w towarzystwie whippeta Wink

Sparrowka

WOW widziałaś wiczaka na żywca? Fajnie! Ja jade na wystawe w Grudziądzu to może jakiegoś spotkam Very Happy

Silverwolf

Mialam szczescie, bo były na jedynej wystawie, na której w życiu pojechalam Wink

Atha

Mooże jeszcz kiedys... Wink

Ale piekne są, bardzo wilki przypominają. Very Happy

Sparrowka

Tak bo pochodzą od wilków Wink

mają też ciągle zwieszone ogony tak jak wilki

Myszka

Piękne są , strasznie mi przypominają wilki Wink

Sparrowka

Tak bo to krzyżówka WILKA i ONka(jednego z najbardziej wilczastych psów) Wink

H@uka

No co ty?
Ja uwielbiam wszystko co wilkopdobne i kundelki Smile

Psiara33

Ja też (o ile będę) na wystawie w czerwcu w Gorzowie, to postaram się upolować (aparatem) wilczaka i może jakieś ciekawe i rzadkie rasy będą...

Atha