Belgijczyki-charakrer-różnice

Atha · Wysłany: Czw 23:38, 22 Mar 2007 Temat postu: Belgijczyki-charakrer-różnice

Właściwie do tej pory nie wiem, jakie są różnice w charakterach wszystkich odmian owczarków belgijskich (bo wygląd widać na oko). Jakby je poukładać pod wzgledem: ufnosci, cietosci, temperamentu, łatwosci w układaniu to jak wyglądałyby listy przyjmując że 1- jako najbardziej ufny czy cięty?

Myszka · Wysłany: Czw 21:02, 29 Mar 2007 Temat postu:

Nie jestem jakaś doświadczona w tym temacie, aczkolwiek belgi nie są mi aż takie obce Twisted Evil

Malinki są najbardziej zaciętę, temperamentne i najszybsze w działaniu, myśleniu i reakcjach. Groenendael potrzebuje najdokładniejszej socjalizacji. Więcej w stanie powiedzieć nie jestem Smile

Layla · Wysłany: Pią 18:24, 30 Mar 2007 Temat postu:

Groenendael i tervueren są identyczne w wyglądzie i w charakterach, ja bardziej preferuje właśnie te 2 rasy dlatego nie wiem co i jak np. z malinoisem lub lakenoisem.

Atha · Wysłany: Pią 21:46, 30 Mar 2007 Temat postu:

Identyczne w wygladzie i charakterach? To dlaczego są oddzielnymi odmianami?

Layla · Wysłany: Sob 7:34, 31 Mar 2007 Temat postu:

Atha kiedyś wyróżniano 8 odmian owczarków belgijskich, ale ograniczono ja do 4 Wink

każda odmiana pochodzi z innego miasta i często się mówi że jedyną różnica jest maść i rodzaj sierści.

Nie wiem czy jest jakieś źródło w internecie które opisuje oddzielnie charakter gronka i tervika, bardzo często są opisywane razem.

Russ

Polecam forum belgów Smile

[link widoczny dla zalogowanych] Smile

Zacytuję P. Zofię Mrzewińską:

"Trzej muszkieterowie z Belgii. Dlaczego trzej muszkieterowie? Dlatego ze było ich czterech. Kto czytał Dumasa, przyjaciół z młodości rozpozna.

ATOS -TERVUEREN nieskazitelny wrazliwy arystokrata, raz zdradzony cierpi całe zycie.
ARAMIS- GROENENDAEL pod czarną szatą kryje rozsądek księdza i temperament muszkietera
Grubokościsty, rzetelny PORTOS- LEAKENOIS niech wszystkich szlachectwem serca przekona
I ten czwarty d'ARTAGNAN-MALINOIS czuły awanturnik co dba o własną skórę, lecz kazde podejmie wyzwanie, nieubłaganie wierny, choćby w imię prawdy trzy razy na dzień zęby swojemu pokazał królowi..."

Ach, pokochałam te słowa.

Olusia

Hodowla belgów "Z Wiedźmińskiej Stajni"

[link widoczny dla zalogowanych]

Layla

Russ - też to uwielbiam Very Happy

Najbardziej kocham groenendale Cool

Atha

Olusia

W nowym numerze MP artykuł na str 20 "Zanim kupisz owczarka belgijskiego" Wink

Layla

Musze sobie kupić ten numer Laughing

Russ

Ooo, dzięki Olu Smile

Olusia

Jeszcze nie czytałam całego, niedawno gazetę kupiłam. Ale zapowiada się ciekawie Smile

Layla

w "Przyjaciel Pies" w maju 2007 był temat ogólnie o belgach Laughing

Layla

Numer: 2/2008 (197) / Zanim kupisz

W naszym nowym cyklu miłośnicy różnych ras będą prezentować ich specyficzne, często mało znane cechy, o których warto wiedzieć, zanim zdecydujemy się na wymarzonego psa

O zaletach mojej ukochanej rasy napisano już dziesiątki stron we wszelkich poradnikach i psich encyklopediach. Nie są to psy dla każdego, a zachowanie 7-tygodniowego szczeniaka może zaskoczyć nabywcę oczekującego uroczej, trochę bezradnej i potulnej przytulanki. Trudno określić, czy więcej kłopotów wychowawczych sprawi wrażliwszy, delikatniejszy groenendael lub tervueren, czy na ogół twardsze malinois i laekenois, ale bez kłopotów nie obejdzie się na pewno. Jesteśmy narodem przekornym, lubimy wyzwania – i w efekcie coraz więcej rasowych belgów czy psów w typie rasy zmienia właściciela.

Skłonność do epilepsji
Zacznijmy od zdrowia. Owczarki belgijskie rzadko miewają kłopoty z aparatem ruchu, lecz w dobrych hodowlach są poddawane prześwietleniom pod kątem dysplazji, co zresztą od dawna powinno być obowiązkowe w tej rasie. Znacznie większym problemem jest epilepsja. Dlatego koniecznie należy uzyskać informacje, czy i jak często wśród psów spokrewnionych z rodzicami ewentualnego szczeniaka ona występowała i, co oczywiste, kupować tylko zwierzaka o udokumentowanym pochodzeniu.

Szalona ciekawość
Szczenięta owczarków belgijskich w pierwszym etapie rozwoju różnią się zdecydowanie od wielu innych ras – znacznie szybciej dojrzewają ruchowo i emocjonalnie. Także dlatego kupno psa od hodowcy, który nie dba o zapewnienie wystarczającej liczby i jakości bodźców, jest ogromnie ryzykowne. Szczeniak z takiego kojca będzie wobec wszelkich nowych zjawisk wykazywać pozorną ostrość i agresję lękową, bardzo trudną do opanowania przy błyskawicznym reagowaniu, typowym dla belgów.
Szybszy rozwój psychiczny powoduje, że 2-3-miesięczny owczarek belgijski swoim zachowaniem bardziej przypomina sprawnego dorosłego psa niż nieporadne szczeniątko. Szalona ciekawość i pęd do poznawania otoczenia plus doskonała sprawność ruchowa oznaczają, że szczeniak sprawdzi zębami wszystko, co tylko zdoła zauważyć – wpełznie pod szafę lub wdrapie się bez wahania na parapet, jak gdyby pozbawiony był instynktu samozachowawczego. „Jeśli na mojej drodze znajdzie się przeszkoda, tym gorzej dla niej” – to jedna z dewiz życiowych młodego belga. Toteż podniecony zabawą psiak potrafi niczym na sprężynach skakać po mieszkaniu, chwytając i demolując wszystko, czego zdoła dopaść.

Ogromna nieufność, ogromna serdeczność
7-10-tygodniowy owczarek belgijski tylko z wyglądu jest czarującą maskotką. Tak naprawdę siedzi w nim pierwotne zwierzątko, zdolne do niebywale intensywnego okazywania radości i niezadowolenia, na dodatek traktujące nowo poznanego człowieka bez respektu. Przestraszony czy zmuszany do zawarcia znajomości 8-tygodniowy maluch może bez wahania, z ostrzegawczym warczeniem i kłapaniem zębami, uderzyć otwartym pyskiem lub chwycić rękę natręta, zwłaszcza przy próbach przytrzymania lub głaskania na siłę. Jednocześnie to samo szczenię spragnione jest bezpośredniego kontaktu; komuś, kto już pozyskał jego zaufanie, wskoczy przy powitaniu na kolana, wejdzie dosłownie na głowę i wciśnie się pod koszulę.

Demonstrowanie nastrojów
Można by się zatem obawiać (lub mieć nadzieję – to zależy od oczekiwań), że z dwumiesięcznego szczeniaka, zdolnego uderzyć ząbkami obcą rękę, wyrośnie śmiertelnie niebezpieczny tygrys w psiej skórze – nic podobnego! Charakterystyczną cechą owczarków belgijskich jest wyraziste demonstrowanie nastrojów, błyskawiczne pobudzenie, natychmiastowe hamowanie i zmiana rodzaju emocji. Wszelkie demonstracje mają w gruncie rzeczy na celu uniknięcie prawdziwej, groźnej dla obu stron konfrontacji. Gdy ktoś zaprzyjaźniony przez nieuwagę stanął na ogonie leżącego młodego malinois – pies w ułamku sekundy wyskoczył, odwracając się w powietrzu, i nakłapał z furią zębami tuż przed twarzą. Wystarczyło jednak miękkim, pojednawczym tonem wypowiedzieć imię zwierzęcia, aby w następnej sekundzie został zawarty pokój.
Częste ostrzegawcze kłapanie i przytrzymywanie zębami jest zresztą typowe dla belgów. Młody pies próbuje nieraz nawiązywać kontakt przez bolesne dla człowieka uszczypnięcie, dorosły przy powitaniu najbardziej zaprzyjaźnionych ludzi delikatnie chwyta za ręce.
Nie jest niczym dziwnym w tej rasie demonstracyjna nieufność wobec nowo poznawanych osób. Źródłem tego zachowania może być równie dobrze nasilony popęd terytorialny, naruszenie osobniczego dystansu psa, jak i przypadkowy gest przechodzącego człowieka, budzący agresję lękową. Dorosłe psy nie zaprzyjaźniają się z sobą bezwarunkowo i natychmiast; dokładnie w taki sam sposób owczarek belgijski traktuje nieznajomych ludzi. Za to osobnik, który dopełni odpowiednich rytuałów powitalnych, zrozumiałych dla psa, może być błyskawicznie zaakceptowany. I potraktowany aż nadmiernie serdecznie, choć ta wylewność znowu jest tylko wyrazistą demonstracją zachowań i nie niesie z sobą gotowości podporządkowania się.
Jednym z najgorszych pomysłów jest kupno szczeniaka jako maskotki dla małego dziecka. Wychowywanie owczarka belgijskiego – od pierwszych chwil w nowym domu – wymaga nieskończonej cierpliwości, której na pewno nie ma dziecko. Na dodatek ogromna wrażliwość belgów utrudnia korygowanie ich zachowań, tak aby pies zrozumiał, o co chodzi, nie tracąc zaufania do człowieka ani nie unikając sytuacji, w której spotkał się z dezaprobatą przewodnika. Na zawodach sportowych można zobaczyć szalejącego radośnie poza ringiem młodego psa, zmieniającego się podczas startu w spłoszone lub unikające kontaktu zwierzątko – to właśnie efekt nieprzemyślanych korekt.

Błyskawiczne reakcje
Okres dojrzewania u owczarka belgijskiego charakteryzuje się z jednej strony wzmożoną nieufnością wobec nowych zjawisk, a jednocześnie – nieodpartą potrzebą ich zbadania. Młody owczarek belgijski potrafi, nie oglądając się na nic, raptownie odbiec od przewodnika, by obszczekać coś lub, co gorsza, kogoś, kto nieoczekiwanie pojawił się 200 m dalej. O większej stabilizacji i większej przewidywalności zachowań można mówić na ogół dopiero w 3.-4. roku życia psa.
Zbyt szybkie reagowanie na bodźce nie ułatwia szkolenia – pies często uzależnia się od innych sygnałów niż te zamierzone przez przewodnika. Jednocześnie niechętna zmiana raz wyuczonych zachowań sprawia, że perfekcyjne wyszkolenie belga naprawdę nie jest takie proste, jak można by sądzić, oglądając filmy reklamowe i starty tych najlepszych.
Nie da się określić, ile godzin potrzeba, aby zaspokoić potrzeby ruchowe i emocjonalne zwierzęcia. Po wyczerpującym spacerze czy treningu owczarek belgijski padnie niczym przekłuty balonik, lecz na wyszeptane słowo poderwie się natychmiast z najgłębszego snu, gotowy towarzyszyć przewodnikowi. To bardzo wzruszająca cecha tej rasy – ale czy wystarczająco zrównoważy nieuniknione problemy? Na to pytanie trzeba sobie odpowiedzieć, zanim kupi się psa.

Zofia Mrzewińska